biz artık denizdikyollar da gizlenen ayrılık şarkısı çalıyordu yüreğimizde bizde ayrılanlardandık tarlaların sarısını içimize çektik İncirleri görmesek de kokularını hatırladık evler gördük mavi yeşil beyaz camlarında sevdalı güneşin öpüşünü yakaladık kıskançtı kapı pervaz az gittik uz gittik dere tepe görmedik biz çok uzun yollardan geçtik köyler göller vadiler şahittir buna biz olmayan yollardan geldik varlıkta yoktular, ellerimizle çizdik mutluluğu kovaladık kara asfaltın serapların da evlere karışmış ağaçlar hep el salladı bir nefes ötesinde sahipleri görmedi biz geldik rahatı kaçan bir karga siyaha kanatlandı geride bir avuç rahatlık ve bir tüy kaldı sevdik kamaşan gözlerimizle gökyüzünü mavisini belimize kurdele ettik uçtuk uçtuk uçtuk ve balığı yutarken denize ulaştık... geçen geminin direğinde ki martının ağzına verdik dileklerimizi denizin şavkıması sana doğru diye hırkasını ilikledik tutuklu ,kaldık sedef düğmelerinde-kolay değil ,kolay degil ii.ayrılık i. evvelin de derin yalnızlık sonu bu ya bir ilengeçin kollarında uyandık deniz yosunu gözlerimizle biz artık denizdik yol tükenmişdi |