ÎRO/

başlık ironiye ironi mi, gökkuşağı mı, yoksa,
"iro;
Kütük ve tomrukları çekmek için uçlarına çakılan halkalı çivi"

Bana sonuncusu izlenimini verse de hepsini bulabildim şiirin içinde.

Gücünün sınandığını bilmek, onca ağırlığı çekerken..


"Tanrım!
Tanrım sen beni nasıl güzel bir aceleyle yarattın."

Sitem ederken bile itinalı, birşeyler eksik hissediyor, aceleye mi geldim sorgusu, unutuldum muyu da sorarız bazen kendi kendimize... Lakin bilincindeyizdir Tanrı kusursuzdur, dolayısıyla bir sebebi vardır, eksik birşeylerin olmasının bizi tamamladığı sonucuna varırız uzun sorgulamaların ardından..

"her șerde bir hayır, her hayırda bir șer!" gizlidir, görmediğimiz.




"Ben bu ayaklarla
dar sokaklardan geçtim
dar koridorlardan.
Her defasında bir kere sana çarptım
dokuz kusurlu hareketten biriydi. Ama rahat ol
kasti bir tekme atmadım."

İnişler, çıkışlar, zorluklar, haksızlıklar her insana sorgulatır, Tanrı'ya sitem eder, o en dara düştüğünde dua gibi sitem de insanidir...


" Fakat bu da bir sır olsun
naftalinli sandukada arz’ı sakladım."

Toprak olduğumu hiç unutmadım, kulluğumu hiç unutmadım en derinimde bu gerçek sır gibi saklı... Hatırlattım hep kendime gerçek olanı.



"Ben bu kulaklarla dengbej dinledim
gözlerim kaçıncı Black Mirror bölümünde saymadım
değişiyordu her şey
oyuncular, konu ve sahne
ama bu kalple hepsine -amenna- dedim."

sese biçim,hayat,renk verenleri dinledim ve izledim drama, macera, hiciv, bilim kurgu vb. Hayatta herşeyi gördüm.

Gönül gözüm açık ve zekam yetiyor dünyada olup bitenleri kavramaya. Eğrisi doğrusuyla kabullendim hayatı ve herşeyin Tanrı'dan geldiğini...



" Ben bu başağrısıyla
kaç ibrişim ilmek ördüm
şimdi Zodyak çemberinin içinde
Mayısın onbeşiyim
kısaca bir akrebim ve kendimi yerim"

Gökyüzünü de gördüm, burçlar kusağı... Boğa burcu, yükselen akrep mi... Ateşten çember ördüm etrafıma ve beni ancak ben öldürebilirim. Sıkışıp kalmışken...




"Ama yine bir sır
serçe parmağımın kocaman bir kuş olduğunu kimselere demedim."


Bu ateş çemberinin içinden kurtulabilirim, küllerimden doğabilirim yeniden kanatlanıp uçabilirim, bunu kimse bilmiyor!
Anka.


"Ben bu içimle
her sabahın beşini ipe astım
kaç saat intihar etti kaç gün kaç gece
yine de Tanrı’nın eli elimin üstünde
öylece yemin ettim"


Kaç defa sabah ettim acılarla ve kaç kere öldüm öldüm dirildim. Zaman durdu, asılıp kaldım çaresizlikle. Ve Tanrı hep yanımdaydı bunu hissettim. Dualar ettim, söz verdim kendime ve Tanrı şahitlik etti herşeye.


"Dedim;
bir daha dönersem yüzümü sahte bir güneşe
beni göğnümün başkentinde kara topraklara gömün"


Aldanma, aldanmışlık, hayal kırıklığı ve yemin ettim bir daha asla inanmamaya riyakarlara, inanırsam kapanacak bütün kapıları kalbimin. Ölümden ötesi görünmez bir daha sahte güneșlerle ısınacak olursa kalbim, göğnümün yasına, karanlığına, karasına gömün.


Ahtla son bulmuş söz.


Sevgiler, selamlar

"fakat bu da bir sır olsun
naftalinli sandukada arz'ı sakladım."

"ben bu içimle
her sabahın beşini ipe astım
kaç saat intihar etti kaç gün kaç gece
yine de tanrı’nın eli elim üstünde
şiirce yemin ettim"

üçüncü ve yedinci pasajı ben böyle okudum.
çok güzel bir şiir, umarım güne gelir.
tebriğimle şair.

Mayısın on beşinde zodyak çemberinde olmak, kimlere kuşandın sen Rüzgar

İsmini, cismini pek sevdim