Güzel ve ders verici nitelikte bir şiirdi...
Ben de Hayat adlı şiirimde acı bir gerçeği dizelere taşımaya çalışmıştım...
Tebrikler.

hayat hep güzel ve kardeşçesine yaşansa... Yüreğinize sağlık..

Dünyada ki rollerimiz değişir,
Rahat, zahmet, acı, rahmet
Hak edene verilir.
Etmez para; torpil, iltimas, rüşvet.
Rolleri rüşvetle değiştirmeye…

Gerçek olan hep bunlardır, ne çare!
Bu dünyanın kahrını çekmez bu sine.
Roller daha burada olsa gerçek,
Ne eksilir şu yalancı dünyandan Ya’Rab?
Gülmek varken, şu acılar olmasa!
Bu yalan dünyadan hiç göçen olmaz...

AYNEN DEDİKLERİNİZE KATILIYORUM...YAZAN YÜREĞİNİZE SAĞLIK.RABATLI

Ddünyadaki rollerimiz değişir
Rahat,zahmet,acı rahmet
Hak edene verilir.
Etmez para;torpil,iltimas,rüşvet.
Rolleri rüşvetle değiştirmeye...Bu blinçle yaşamak ne güzel!!!.kaleminiz daim olsun.selamlar.

Iste paylasilamayan dünyada hayat bir dram.
Sizde cok güzel anlattiniz.
Duyarli güzel yüreginize saglik...

Yaşamak diye oynanan bu dram,
Asla son bulmayacaktır.
Lâkin insanlar oyuncudur,
Çaresiz, kırılmış ve mahzun..
İğne deldiği yerden kan damlatır,
Niçin fakir ağlayınca, yalnız fakiri ağlatır..

Yazık insan diye geçiniyoruz,
Aldanıp, aldatıyoruz birbirimizi.
Lakin doğar–ölür insan yaşam kısa,
Çakar şimşek birgün biter ömür,
Irmak gibi taşır azrail,
İnsanları bir güne,
Neyse hakkın bulursun sırat köprüsünü geçişte..

Dünyada ki rollerimiz değişir,
Rahat, zahmet, acı, rahmet
Hak edene verilir.
Etmez para; torpil, iltimas, rüşvet.
Rolleri rüşvetle değiştirmeye…

Gerçek olan hep bunlardır, ne çare!
Bu dünyanın kahrını çekmez bu sine.
Roller daha burada olsa gerçek,
Ne eksilir şu yalancı dünyandan Ya’Rab?
Gülmek varken, şu acılar olmasa!
Bu yalan dünyadan hiç göçen olmaz...


1972 ve 2008 ... 36 yıl öncesi duygular bu gün ise daha harab ve daha derinleşen uçurumlar, asırlar geçse de değişmeyecek sanırım... yüreğinize sağlık ürgüplü güzel bir yorum, eleştiri ve hatırlatma ile birlikte öneriler... kutlarım
selamlar

Yaşamak diye oynanan bu dram,
Asla son bulmayacaktır.
Lâkin insanlar oyuncudur,
Çaresiz, kırılmış ve mahzun..
İğne deldiği yerden kan damlatır,
Niçin fakir ağlayınca, yalnız fakiri ağlatır..

Yazık insan diye geçiniyoruz,
Aldanıp, aldatıyoruz birbirimizi.
Lakin doğar–ölür insan yaşam kısa,
Çakar şimşek birgün biter ömür,
Irmak gibi taşır azrail,
İnsanları bir güne,
Neyse hakkın bulursun sırat köprüsünü geçişte..

Dünyada ki rollerimiz değişir,
Rahat, zahmet, acı, rahmet
Hak edene verilir.
Etmez para; torpil, iltimas, rüşvet.
Rolleri rüşvetle değiştirmeye…

Gerçek olan hep bunlardır, ne çare!
Bu dünyanın kahrını çekmez bu sine.
Roller daha burada olsa gerçek,
Ne eksilir şu yalancı dünyandan Ya’Rab?
Gülmek varken, şu acılar olmasa!
Bu yalan dünyadan hiç göçen olmaz...
***********************************************

alınması gereken dersler var güzel şiirinde ...
çok doğru desekte nedense unutup tekrar hırslarımıza kaptırıyoruz kendimizi...
NEDEN NEDEN diye soruyorum??? paylaşılamıyor koca DÜNYA ...
dediklerine katılıyor ve o güzel yüreğini alkışlıyorum...
kalemin hiç tükenmeden mutluluk saçsın şu ACIMASIZ yaşamlara...