NAZIM'ın DÖNÜŞÜ“ Gökte Bulutların yolu Geçti bir turna kolu…” Dokunsanız yürek ağlar... Bulamadım dert anlatacak Göçmen kuşlardan gayrı birini, Ben de dert yüce dağlardan ulu! Ey ulu çınar, yedi yüz yıllık Şu Uludağ yolunda ki; İzin ver de anlatayım Bari sana derdimi: Sen yaşadın, sen gördün Asırlardır olanı, biteni... Anlarsan da sen anlarsın, Sılayı, gurbeti ve vatana hasreti; “ Ha bu gün, ha yarın memlekete…” derken, Bir de vatan hasretiyle ölmeyi... Çınar, çınar... ey ulu çınaar; Yılda iki kere göç eder ya kuşlar, Önce kuzeye giderler, Nazım’da gidenlerden; Dönerler yine tabi, Nazım’da dönenlerden, Görmek için çook özlediği sılayı... Ey ulu çınar, Bir kuş konarsa senin en uç dalına, Tarifsiz özlemlerle etrafı süzen, Yorulmaz bülbül olup Durmadan öten ha öten, Bir sevinç, bir sevinç ki Görseniz ulaşınca vatana; Kavuştuklarında Hasret kaldıkları Baba Ocaklarına; Şenlenir birden yuvaları da, Sıla hasretiyle yanan, Göçteki tüm yurtseverlerin. Çınarım sözümü sakın unutma: Biri varsa senin iri yeşil yapraklarına, Ilık ılık ve sessizce gözyaşı döken, Bilki o en büyük şairiydi ülkemin... Çınar, çınar, ey ulu çınaaar: Benim iki büyük hemşehrim var; Biri ulu insan Mustafa Kemal Atam, Kurtardığı vatanın bağrında yatan; Diğeri altın kafeste, Vatan, vatan diye diye İnlerken ölen, Şairlerin dev’i Nazım Hikmet Ran... Bilirim, herkes de bilir; Nasıl olur ve nicedir Memleket hasretiyle ölmek, Ve vatan toprağı dururken Taa uzaklarda gömülmek… Yalçın Öner Mersin 01/Ocak.2009 |
Yürekdeki sevgi yanardaginin atesini, dag yükü hüzünü anlatan. Kkaranlik gelecegimizi günesle aydinlatan Atatürkümüzü, kültürümüze cok büyük katkida bulunan, zenginleten, kiymeti gerektigi gibi bilinmeyen Sairimizi anlatan siiriniz cok güzel.
Selamlar, sevgielr
Dokunsanız yürek ağlar,
Bulamadım dert anlatacak,
Göçmen kuşlardan gayrı birini,
Ben de dert dağlardan ulu�
Ey ulu çınar yedi yüz yıllık
Şu Uludağ yolunda ki;
İzin ver de anlatayım,
Bari sana derdimi:
Sen yaşadın, sen gördün
Asırlardır olanı, biteni.
Anlarsan da sen anlarsın,
Sılayı, gurbeti, vatana hasreti;
Çınar, çınar, ey ulu çınaaar:
Benim iki büyük hemşehrim var;
Biri ulu insan, Mustafa Kemal Atam;
Kurtardığı vatanın bağrında yatan.
Diğeri altın kafeste,
Vatan vatan diye diye
İnlerken ölen,
Şairlerin dev�i Nazım Hikmet Ran .
Bilirim, herkes de bilir,
Nasıl olur ve nicedir
Memleket hasretiyle ölmek;
Ve vatan toprağı dururken
Uzaklarda gömülmek�