yanlızlığın senfonisi yankılanıyor odalarda
kah gülüyor kah ağlıyor bir yandan haykırıyor bir yandan susuyor
içi içine sığmıyor yanlızlığındanmı bilinmez ama vuruyor yüreğine
reng reng sevdanın rengi
kah kırmızı kah siyah yanlızlığın sesi yankılanıyor kulaklarında
gülmekle kahkaların arasında sıkışıyor kalıyor bir dirhem bir yudum diyor kendince
kaçıyor sevdaların yosunundan korkuyor belkide yeniden üzülmeye alışık olmadığı için
belkide delice haykırmak istiyor seni ve sensizliği ve yanlızlığı içinde
seni anlatmak istiyor ...
belki herkesin gözünde bitmiş işe yaramaz hırcın sinirli bir adamsın
ama benim gözümde olanı farklıydı seni anlatmak o kadarda kolay değildi sevdalanmıştım bir kere sana
seviyordum haince seni keldin kördün beni hiç ama hiç görmüyordun
uzaktan bakıyordum resimlerine zaten resimlerine aşık olmuştum
tanımıyordum seni bir adım atmaya korkuyordum ya çekip giderse
ya beni yakarsa korkusu vardı
ama ne olursa olsun seviyordum aşıktım içimdeki sen o kadar çok büyümüştünki
her anım her dakikam senle doluydu gündüzlerim kırmızı gecelerim senle siyahtı
anlatamıyordum seni deililer gibi sevdiğimi kaçıyordum korkusuzca değil korkarak seni üzmekten
işte o anda başlıyordu yanlızlığın senfonisi
deli gibi seni düşlüyordum her çalan şarkıda her çalan şiirde her okuduğum sözde sen vardın
ne yapsamda senden ben gidemiyordum
senide kendim gibi hasp ediyordum yanlızlığıma
bencildim sana göre konuşuyordun anlatıyordun oysaki sadece sana sarılmak
birazcık güvenmek birazda koynunda deliler gibi saatlerce ağlamak istiyordum
o zaman işte sana nasıl inandığımı sana nasıl sarıldığımı bir o kadarda nasıl güvendiğimi anlatabilcektim
dinlemiyordun bile beni için için kırılıyordum kaçıyordum zaman akıp geçip gidiyordu bizden
silmek istiyordum seni yok ol defol git diyordum ama sen hala hançer gibi saplanıyordun yüreğime bedenime
ben sana saklı sen bana saklı kalıyordun yanlızğımın senfonisinde.
silip geçemediğim sevdamın rengiydin bedenimde yüreğime haps ettiğim tek adamsın benim yanlızlığımda
04.05 .2019 Hesna AsiTürk.