Esma ül HüsnaUzat elini yok oldum dünyada Dolaşmak neymiş gör fani rüyada Zikir dilimde görünür şahika Cennettir yolum, Esma-ül Hüsna’da! Allah’ı sevdim ben sevgili oldum Kavuşmak murat duayla duruldum Secdede nazan gülerek doğruldum Hamdım pir oldum Esma-ül Hüsna’da! Çok ağladım dost, yaşarken az güldüm Nefsi terk ettim, can çıkmadan öldüm Zikrettikçe mest, rahmetiyle buldum Bolluğa daldım, Esma ül Hüsna’da! Attım yaşamdan eğledikçe cismi Yırttım mazimden gördükçe resmimi Kendimden geçtim anlarken ismini Allah’a kuldum Esma ül Hüsna’da! Her yerde Allah utandım hayâyla Adı kalbime yar sarıyor ayla Kâbe’si evim buymuş dedim sıla Huzurla güldüm Esma ül Hüsna’da! Saffet Kuramaz |
Şiir akıcı ve anlamlıydı, canı gönülden kutluyorum…
........................................ Saygı ve selamlar..