Küle dönmüş insanlıkta bir çocuk
Bakışında kelepçe gerçekler
Rüzgarına soğuk nefesi karışmış
Umut mevsiminde kurşuni yağmur .!

Ağlama çocuk
Çığlık atıyor toprağın kan sesleri.!

Beynimi tırmalıyor
Sesim kaçar gibi dilim balçık
Ölüm gölgesinde sarhoş gibi
Sokaklar bir o yana bir bu yana
Nasıl anlatılır
Nasıl.!

Bıçak sırtı gerçekler varken
Gün geçmiyor ki onlarca şehit
Mutluluğu anlatacak yüz yok çocuk.!

Geçmek bitmiyor
Bitmek bilmiyor
Saatlerin zembereği kırık.!

Ben seni çocuk
Çürümüş savunmalarla avutamam
Benliğim bana sırtını dönmüşken
Avuçladığım kumlarda güneş kuruyor.!

Üzgünüm
Düşlerin nedir diye sormazlar çocuk
Yanılmışlık kaçak bakışlarda
Yarınlara ihanet edildi çocuk
Cebinde ödünç cevaplar.!

Unutulan sözlerde uyuttular bizi çocuk
Kırmızı kelimelerle çaldılar hayalini
Günahkar yeminlere doğarken güneş
Çok sesli koroda suskunluk gün batımı
Yıldızlar uykuma ölüm kusuyor.!

Nasıl neyi anlatsam
Dilimde cam kesiği cevaplar
Her biri
Duygular kefenlenmemiş ceset misali.!

Ağlama çocuk
Ağlama çocuğum
Kalbine kar yağarken
Çığlık atıyor toprağın kan sesleri.!

NURTEN TARIM