BEYATİKarlı olur bizim dağın yaylası. Nazlı olur köyün civan kızları. Sevda çeken gönül bir de cabası Aşk depreşince seyran olur duldası. Bağa vardım; çökmüş kagir hogulu. Tilkiler yuvalanmış, arılar vermiş oğulu. Hanesine eyledim nazar; göçmüş damı, duvarı. Tarlasına vardım; durmuş yazı, eğlemiş hozanı. İnce belli, kalem kaşlı, köylü güzeli Sen ne ara böyle ballanıp gaymaklandın hasılı. |