3
Yorum
13
Beğeni
5,0
Puan
1163
Okunma
"Anlamıyorsunuz
ve de anlamayacaksınız beni." dedi,
içinden.
Dışına söyleseydi anlayacaklardı onu.
En azından belki..
Herkes içine içine söylediği için
dışa söylenenler pek anlamlı gelmiyordu artık,
ona..
Anlamsız olan da buydu aslında.
Kimseler anlamadı bunu..
Üzülmüştü genç adam.
Anlaşılmamış olmasına mı?
Yoksa, anlamsız olanı kimselerin anlamamış olmasına mı?
Bilmiyordu.
Neye üzüldüğünü dahi bilmiyordu.
Acı bir tebessümle "elbet bir gün..." dedi.
Cümlesinin sonunu getirmeden.
Bu sefer dışına..
Etrafında kimseler yokken yapmıştı bunu.
ve bunca anlam karmaşası içinde
dalıp gitti uzaklara..
Yakınlaşsınlar diye yapmıştı belki de,
Bu da bilinmiyordu.
Zaten bildiği çok az şey vardı genç adamın.
Susmuştu.
Bir daha konuşmamak üzere.
İçindeki kendisiyle bile..
5.0
100% (6)
Cevap Yaz