Usul usul terk ediyor
ağaçları yapraklar,
tüm kasvetiyle
sonbahar gidiyor,
bazı gönüller hoşnut değil
bu durumdan,
olsun yine de gitsin,
gitmesi gerekiyorsa
o da gitsin..
Kış gelsin artık,
üşüsün insanlar,
üşüyeyim bende..
(üşümeyesin sen,
üşürüm yerine ben..)

Derdim ne insanlarla benim?
derdim ne kendimle benim?
Sevmiyor muyum insanları?
sevmiyor muyum kendimi?

sonbahar gidiyor,
gitsin.
kış gelsin,
ilkbahar, yaz..
sonbahar gelsin..
kısır döngü içinde bir ömür,
ömür de gidiyor
ne yaşadığını anlamadan insan..
Anlamaya vakit bırakmayan bir yazgı,
Tanrı, Adem’den dolayı kızgın olsa gerek insana,
başkalarının yaptığı hatanın bedelini ödemek
cezaların en büyüğü olsa gerek insana,
Oysaki herkes yaptığından sorumluydu,
Tanrı kelamında böyle yazmıyor muydu?
Ne denebilir ki?
Tanrının işine ne karışır insan,
haddine mi?

Ömür bitiyor,
bitsin,
bitmesi gereken her şey gibi..
16.11.2024