Siyah Beyaz Fotoğraf
Uykularım kaçıyor geceleri
Voltalar atarken sessiz odamda Yaklaşıyorum karanlık pencereme Burnumu dayayıp baktığım camda Takılıyor gözüme; Karanlık sokağın sessizliği... Takılıyor gözüme; İlk buluştuğumuz çınarın gölgesi... Haykırıyorum karanlık sokaklara: “İşte bu sokağın hâli sensizliğin neticesi!” "İşte bu ruhumun hâli sensizliğin neticesi!" Sesim yankılanıyor gecenin karanlığında Yankılanıyor sesim sokağın yalnızlığında Sanki sadece kaldırımlar duyuyor beni... Fakat bir ses duyuyorum bir anda Arkamdan yaklaşan ayak sesleri Biri var orada belli ki "Canım!" diye parlıyor tiz sesin kulaklarımda Dönüp bakıyorum ki Kimse yok kasvetli odamda Masanın üzerindeki Siyah beyaz fotoğrafının dışında... |
biz okuyucularla paylaştığın için
tşkler saygı bizden