"Beni vurdular Anna şu yerde.
Ağaç kabuklarının,kör kurşunlarının kokusundan...
Toprak Annanın gözyaşlarıyla ıslandığı...
Şu çorak topraklarda
Üç kurşun
Beni vurdular Anna şu yerde.

Göz yaşları bizim
Topraklar bizim
Yalın ayaklı çocuklar bizim
Annelerin gözyaşları bizim
Çiftçiler bizim
Emekçi insanlar bizim
Demir yollarında
Üç kurşun
Beni vurdular Anna şu kuytu yerde.

Alaca karanlık yollar...
Yüzler simsiyah olmuş insanlar
Eller desen...
Nasır tutmuş çatlamış
Gözlerde kan birikmiş
Bir dünya mücadelesiymiş...
Yaşamak tırnaklarıyla kazımak

Bir çiçek,bir küçük çocuk gibi...
Başını eğmiş güneşe karşı
Elleri tetikte düşmanın
Pusuda yatan gözler...
Karanlıkta,Alaca şafakta toprağa düşen
Üç kurşun
Beni vurdular Anna...
Toprak kızıla boyandı şu yerde
Önce gittiler,sonra geldiler
sonra yok oldular.
Sonra tekrar geldiler,geldilerde toprağıma kıydılar.
Oy oy Anna,
Beni vurdular,Anna şu yerde,şu toprakta."
Sedat Evren