kalbten göze bir kaç gözyaşı...
ümitsizlik suyu içitirler bir zaman
bir zaman dert verirler şer olur yaren hastalık hamuru yedirirler çiğcen çiğcene kokar durur nefesin bir zaman yine de bilmezsin ümit pınarının kaynağını yine de isyandasın hayırın şer ellerinde, yine de tatmazsın şifa kaynar ocağında, ocak yanar da, nefesin hâlâ çiğce kokmakta. istemem ey sevgili! sensiz ve ümitsiz, istemem ey candan da öte! dert bende hoş, istemem ey şafii’m! hastalık sensiz şifasız, istemem ey âşkın da özü! çiğ bende, benden. himmet senden, karamsarlık beri dursun bana, isyan etmek mi, neyi sabrettin daha insan hâşâ. hastalık ta senden şifa da, yüreğim oy acımakta. ben yanayım ocağında, gönül feda olsun sana. |
Osmanlı yok yüz yıldır,yaramız hep kanıyor
Kalb-i iman dolu olan,gazzem için yanarken
Haktan gafil münafıklar ince hesap yapıyor
=============================:
:Sayfaya iz düşen bu güzel şiiri
:::Ve bu güzel şiiri yazan kıymetli şairi
:::::Tebrik ediyorum
:::::::Ve en içten dileklerimle
:Hayırlı
:::Başarılar diliyorum
:::::Kaleminiz susmasın
:::::::ÜSTADIM
:::::::::SELAM VE DUA İLE