yazılan her satır yüreğimle bir
ne yazan incinsin ne de sen incir
kuşların gülüşüne vurulmaz zincir

bilir herkes
incirin
reçeli yapılmadan bal-lan-dığını

bilir m’ola...
mevsimi geldiğin de
incir kuşlarının dönengeç çığlıklarını

horozlu eski bir çiftenin gürlemesiyle
saçma sapan saçmaların yürek deştiğini
sapla saman kan için de

saçma yüreğini be çocuk
saçma el kızının diline
saçma-lama tükürsün yüzüne...


bu ayrılık hardan mıdır
saçların ak kardan mıdır
ah be çocuk derdin büyük
dünya yalan dardan mıdır

"
lan oğlum seni ben ne çok sevmişim"
derken bile

bilirsiniz ki cerrah bile
aynı yere neşter atmaz
dikiş tutmaz yara diye

yâr’a diye şiirler dem
çatlamış dudaklara zem
hem gidemem ölürem hem

ay düşmüş kör kuyudan çekilir mi
uçurumun kenarına gül ekilir mi
uçurumdan
yardan geçtik de
geçilir mi sevdadan

ey yeri göğü yaradan


incir kuşum aldan mıdır
ölüp gitmen baldan mıdır
ah be çocuk senin derdin
"benim gibi yâr’dan mıdır"

de be çocuk
yeri göğü yaradan aşk değil midir...