GÖLGE
GÖLGE
Behbud bir ağacın gölgesiydi aşk Pir-u Berna bir toylukla düşlediğimiz Nur Neva’yı yok sayıp Sapı senden diyerek kırdık budaklarını Diliran aşıkların ezvah’ına sığınarak İncinmesin diye yüreklerimiz Kör karanlıklarda masile’ler üzeri Kandiller yerine yüreklerimizi yaktık Farkında değildik Ama Senli benli katlederken aşkı Fail-i müşterek bir iz bıraktık Di-şeb’den sonra Derpey zaman içinde Sen Nemş ile aklanırken Ben Gussanâk ile boyandım Efkan ÖTGÜN |
biriyim, çok güzeldi lakin yenilerin ve Arapça, Farsça
bilgisi olmayanların sözlüksüz anlayacakları kanaatinde
değilim...bu güzelliğin ve bu emeğin ağzımızda
anamızın helal sütü gibi bildiğimiz Türkçe'mizle sunulmasını
çok isterdim. tabii ki bu tercih sizin...şahsi fikrimi belirttim.
tebrikler ve saygılar sunuyorum...