Güle Yanarım
Yokluğunda sevinçlerim hep sönük,
Umudun yüzü bile hüzne dönük, Aşkım mahkum olmuş yüreğim sanık, Yaprakları solmuş güle yanarım. Sancım başlar ayın karanlığında, Gözlerim intihar yalnızlığında, Gece üşür titrek mum ışığında, Siyah giymiş tüten küle yanarım. Dağlardan kopup gelen çığlar benim, Hayallerim hıçkırır ağlar benim, Bülbülü sükût eden bağlar benim, Tatlı dilde acı bala yanarım. Kanatsız kuşların türküsü sevdam, Taşlanan güllerin korkusu nidam, Unutulan kaşlara özlem gadam, Aşkı karşılıksız kula yanarım. Feleğe küsmüş gönlümün talihi, Gökler kaldıramaz figanım ahı, Yardan ayrı düşmek derdimin şahı, Yağmuru sürülmüş çöle yanarım. 20.04.2007 Hüseyin Özbay |