YOK AMA VARSIN İŞTE...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Bazı insanlar olmaz hiç bir zaman ama yaşarlar alıp gittikleri bedenlerde...
Yine geldin aklıma sevdiğim.
Bir rüzgar esti senden gelen. Sanki beni içine alıp sana getirecek gibi, Sen saldın sandım sevdiğim. İçinde boğulduğum gözlerin geldi aklıma, Sahi ne cok boğulduğum anlar saklı derinliğinde, Nede çok şey anlatırdı o gözlerin, Söze dökülmeye çekinen sözleri sunardı bana. Kokunu aldım yine Sevdiğim. Beni kendimden geçiren o kokunu, İçime çektiğimde beni tamlayan, O içimi en derinden sızlatan kokun geldi burnuma. Bir anda zalimliğin geldi aklıma, BENİ Senliğe alıştırıp kayboluşun, Beni benleştirip, beni ben yapıp, benden alışın, Vede tüm bana kattıklarını alıp gidişin geldi aklıma. Bir anda gözlerimden izinsizce damlalar aktı sevdiğim , Sana mı kendime mi aktığını bilmeden ağladım Sevdiğim. Bende olmayana isyan ederek senin gelmeden gelişine , Dokunmadan dokunuşuna ağladım Sevdiğim. Bir ses geldi yüreğim Sevdiğim, "Varsın olmasın bedenen " "Zalimliği ile uzakta olsun" "Varsın kokusunu gerçek olarak bilme" "Yokluğunda acısı ne kadar acıtsada canını dayan" "Olmasa da yaninda sen yanındaymış gibi yaşa"dedi bana. Oyle saydım Sevdiğim Yokken var, dokunmadan dokunduğunu, Bakmadan gözlerinde boğuldum Sevdiğim. AMA Sen yoksun rüzgar senin yerine getiriyor seni.. ~İP€K KA£KAN~ |
Güzel bir şiir okudum ve taktirlerimle kutluyorum…