Muhteşem hüküm
Damlalar düşüyor penceremin pervazına
Toprağın susayan bedeni buram buram Çekiyor kurumuş çatlayan yarıkları Fokurduyor suları yuta yuta Berekete uyanıyor tozuyla Perdeden içeri düşen cılız taneler Yüzüm yangınlarında eriyor Gözlerim yeni günün sabahına Yağmurun hışmıyla uyanıyor Dünden kalan kırıklık yüreğimde Şakağımda acıdan bir çizgi geçiyor Tebessümlerin buğulu camlar ardında Eşsiz gamzesini yakalamak istiyor Kaçırıyor parmak uçlarımdan Anlık mutluluk durduramıyorum Yakalasam! Doyasıya öpeceğim Muzipçe gülümsüyor Yüreğimde ayrılıktan cengâver Kayboluyor onun gücünde Ellerim göğe açılıyor gözlerimde umut Dualar iki dudak arasında Hayran kalıyorum tabiata verilen bu güce Şükrediyorum Bitti! Duruldu damlacıklar Sıcak bir buğu yayılıyor evrene Bir kuş elma ağacının dalında Şaşkın başını göğe kaldırıp Verilen susuzluğa bereket Teşekkür ediyor yaradanına… Gagasını şaklatarak Kırıyor suçlarını sonbahar O kuşun kanadındaki sevinçte Hele bakın nasılda başkaldırıyor yaprak Yaratanın muhteşem hükmünde! Jale Keskin 25 Eylül 2010 /Belen Yaylası Pasif şiirlerimden |
Sevgiler.