SoN KıRMıZıâhhh anne sen gittin gideli çığlık çığlığa acıya demir attım ben bütün okyanusları KıRMıZı’ya boyadım artık mutsuzluktan ölebilirim mekanım ayaklarının altı olsun annem .... dilimin ucunda aşk dolu ninnilerle başımı yatırıyorum annem kokulu yastığa KıRMıZı desenlerin raksettiği yorgan yüzünde annemin koyu kahve kocaman güzel gözleri ne kadar çok yakıştı yüreğime ağlamak diyorum ellerime oysa ki, ellerim beni çoktan terk etmiş koşturuyor bu mart sabahının ayazında göl kenarına daha çok üşümeliyiz diyor parmak uçlarım daha çookkk daha çookkk acımı buz yutmuş bir damla su dindirir belki de bu saatlerde evren bu kadar suskunken ben anneme bu kadar düşkünken rüyalarıma özlemle cemâlini düşürmüşken tam da burada fırtına gibi es diyorum ruhuma sonra annemin mezarına en afillisinden KıRMıZı bir bilet kes bütün yediveren hıçkırıklarımı kes kesss diyorum kesss âhhh anne gittin gideli hiç birşeyin tadı tuzu yok ne sevdiğin KıRMıZı güllerin ne bağrında bahar taşıyan günlerin ne de bahçemde şakıyan bülbülerin burnundan akan kana şahit oldum ya SoN gün KıRMıZı’yı sevmiyorum artık anne pembeleşen yüzünde sonsuz Aşk’a aşık oldum ben ve seni dünyalardan daha çok özledim annem daha çookkk daha çookkk gelll artık annemmm gelll KıRMıZı aşkına çevir şu sulusepken yüreğimi şaşkına... nagi han |