İçime sesin kaçar
Saat başlarını beş geçer yelkovanın
Sensizlikler büyütürüm Yokluğunda büyük susarım Kendime yenilirim her kavgada Sonra koca ağız bir çocuk olurum Bütün trabzanlardan kayarım Bütün köprülerden sarkarım Yüzüm köyüme sürülür İçime sesin kaçar Ben sana adam gibi ağlarım |
Sokak çocuklarının hüzünlü iklimine karışır kara/kışım
Yüzünden sökülünce dudaklarım,
Bir buzul çığlık,kar tutmuş iki yarım şarkı olur ellerim
Ve ben yoksulluk kokulu bir gidiş bırakırım sana
Yasemin maviliğinde yakamoz bir akşam üstü
Beni adresime sorsun şiir süsü bakışların
Bıraktığın o viran sokakta halen o harebeyim unutma
Kentlerden sakındığım kürt mahcubiyeti köylü halimden ara
Emaresi boldur sokaklarımın
Faili mechul ölümler kokar giysilerim yakalanırım
Sokul ki geceme kaldırımlar buz tutmasın sıcak üşüyen kanından
Saat başlarını beş geçer yelkovanın
Sensizlikler büyütürüm
Yokluğunda büyük susarım
Kendime yenilirim her kavgada
Sonra koca ağız bir çocuk olurum
Bütün trabzanlardan kayarım
Bütün köprülerden sarkarım
Yüzüm köyüme sürülür
İçime sesin kaçar
Ben seni kürtçe ağlarım
Teneşirlere yatırılıyor şimdi ellerim
Sana ölmekten yargılıyım
Hırçın bir iklimin sır girdabısın
Seni anlamak alaha inanmaktır
Ve kendini affetmesidir her seferinde bir faninin
Sana kent şiirleri biriktirdiğim bir gecede
Çok eşli bir yağmur başlar
Kentin bütün kimliksiz çocukları ağlar
Bilirim dışarıda''baran'' varsa
Sen kirpik uçlarından düşüyorsundur
Bak sen seviyorsun diye var sonbahar
Sensizlikte iklimler sonbaharda yağmur ağlar
Sensizliğe alışmak bir bozgun ağırlamaktır içinde biliyorum
Sensizliği göz yaşıma ıslaklık olarak takıyorum
Şimdi yaşama hakkım sana
Gel de yağmurumdan iç kimliğim ol
Seni seviyorum
23-11-2012
Delal Siyami
Şiirin asıl hali bu...