insanlık öldü
ağzımda dualar tesbih tesbih
parmaklarım silah gibi kurşun sıkıyor gecenin tam ortasına yüreği yalın ayakları yalın dünyayla arasında duvarlar kalın geleceğini vurdular insanlığın hayatın bir yüzü yazı bir yüzü tura kusuyor evladının kokusunu ağıtla bir başına göz yaşıyla emziriyor kanlı toprağı yana yakıla çarmıha gerdiğin anaları beşe yirmiye böl de git bedenlerdeki al kınalar yüreklere yeniden yakıldı küstahça rant uğruna kan akıyor şiirlerime göklerdeKİ bombalar fişekten hızlı sadece susmak! susmak of konuşalım susmayın! söyleyin savaşın gölgesinde umut ve mutluluk barınabilirmi? çok zor efendiler bağışlayın ateşin altında yanarak dik durmak kalemim öfkeye sancılı kızılcık şerbeti kağıdım parmaklar mühürlü eyvah yandım valla insanlığımız enkaz altında utanmak bize düştü hay allah ayrışmaktan tümleşmeyi unuttuk! din siyasetin koynunda maşallah herkes yatacak bilin musalla taşına mevlam sen lütfen bizleri bağışla! Amerika çek elini halkımızdan rant uğruna yedin bitirdin bizi yeter artık yeter /kalin ] |