Hayat ırmağında yıkan
işte gidiyoruz
sen masum bir tren ben usanmış bir yolcu hasret uzun her sensiz zaman israf aşık oldum da beton kalbine yüz üstü çarptım beyazın siyaha tahammülü kadar seviyorum menzilimsin ve bu aşkın kıblesi adaletimsin ve kalbimin hükmedeni herkesin günahı kendine; ama sen hayat ırmağında yıkan ben senin ateşinle yanayım serçenin gözyaşları kadar seviyorum bilirsin SERÇELER AĞLARSA ölür |
Şiir insanın yaşam kaynağıdır…
..................................... Saygı ve selamlar..