-14-
Nasılettin Hoca gelir,(*)
çıkar kürsüye;
"- Fakir çalmayı bilmediğinden fakir,
zengin çaldığı için zengindir!"
Der,
kızar buna zenginler;
"- Hocam, hırsızmı yapıyorsun sen bizi?"
Nasılettin Hoca kurnazdır; Tilki gibi;
"- Tam tersi!,
Çalmaya teşvik ediyorum sizi!
Kafanı çalıştırmazsan,
süte maya çalmazsan,
sütten ne yoğurt olur nede peynir!"
O zaman sorar fakir;
"- Hoca, ben çalmayı bilmediğimden mi fakirim?
"- Çal mir’im,
sende çal!
Saz olmasada ıslık olsun, ne çıkar!"

-15-
"- Hocam eski aylara ne olur?"
"- Kırpıp-kırpıp yıldız yapar, göğe konur."
"- Peki; Ya yenilmeden vede yeniden doğan,
bieleşip-bütünleşip dolunay olan,
karanlık gecelerimizde ışıldayan,
kaybettiğimiz yolu aydınlatan..."
Nasılettin Hoca gencin sözünü keser;
"- Atatürkçü’müsün sen lan!"
Der.

-16-
Komşusu birgün Hocaya gider,
birkaç saatliğine eşşeğini ödünç ister.,
Nasılettin Hoca yalanı kolay bulur;
"- Hayvan yok evde!" diye uydurur.
Tam komşunun gideceği an,
eşşek anırır ahırdan,
fena kızar buna adam;
"- Ahırdaymış eşşek hoca, Namından utan!"
"- Bakın bre şu sefil herife.
Sen kendini ne sanıyorsun.
Benim sözüme inanmıyorsun,
inanıyorsun eşşeğinkine!"

-17-
Dostum Kara Zurna,
sen eşşek olduktan sonra,
herkes semer vurur sana!
Öyleyse bir kıssadan-hisse daha;
Düşünmek içinse beynim;
Demek ki kulaklarım duyar,
gerçeği görür gözlerim,
konuşmak için birde dilim var;
"- Ey koca Nasılettin’im,
-öyle diyorlar-
sen ’vazgeçilmez’ imişsin?
Bilki benim
her günüm seçim!"

(*) Orhan Veli Kanık’ın EŞŞEĞİN SÖZÜ Şiir kitabından esinlenerek yazılmıştır. Üstadın dışında hiç kimsenin alınmaya asla ve asla hakkı yoktur.