-----
Korkuyu tükettik ve pek çok şeyi
Bir iz gibi kaldık kendimizde Yediveren yaralarımız baharın yadigari Susmakta çözüm değil konuşmakta Bir şeylere eşitledik Kendimizle kurduğumuz denklemleri Ve bilinmeyen kaldık hep İçimizdeydi oysa Ne varsa karalarda ve denizlerde İnanmaya başladık Çocukken bile dudak büktüğümüz masallara Salona geçmiştik çoktan Ve ruhlarımız vestiyerde kalmıştı Açık edecekti de hayat kendini Gözlerinden çıkamamıştım Aslında… Gözlerine hiç bakamamıştım |
Her mısrada sizin gibi, bizim gibi şair ruhu buram buram kokuyor...
Kaleminiz dik dursun…
.................................. Saygı ve Selamlar..