ambulansŞiirin hikayesini görmek için tıklayın o kalemi kır diye boncuğum :)))
sebebi yoktu hiç birşeyin sadece canım sıkılmak istedi ve sıktım sıkabildiğimce canımın kulağını deniz görmeyen bir şehrin deniz kabuğuna tutturdum elleri üşüdü parmaklarını çıtlattım çıt diye kırıldı iki çay söyledim biri bana diğeri sen niyetiyle canıma içmek istemedi önce zorladım ve aldım yorgunluğunu tüm demlerin candı canandı derken kendimi kanattım geceden kalma yol üstü nöbeti taşınmış sokaktan ambulans çağırdım ağzından girip burnundan çıktım ve tüm yaraları sardırdım canımı çıkartmışken canım diyenler ohhh canıma değsinlere hiç mi hiç aldırmadım yürüdüm yürüdüm teker üstü yolculuğunu durdurdum kartım da yoktu asık suratımdan ufak bir parça yapıştırdım her ne kadar olmaz dese de bir Osmanlı tokadıyla onu da susturdum sonra ambulans çağırdım ağzını burnunu karıştırıp tüm yaralarını kanattım ağlayan kırmızılar geçti önümden tutup en koyusunu alnıma sürdüm saman alevi tutuşmasından korksam da biraz sütten çıkma ak kaşığıma sürüldüm ve sıkıldım birbirini yakalamaya çalışan vagon algısından yangın çıkarıp tüm şiirlerimde irtibat telefonuyla saklambaç oynadım sonra iki tüh tüh yaparak canımın çıkmışlığıyla tüm şehri ağlattım sonrası malum -ambulans çağırdım kuzeyinkızı/.... |
Şiir sevilsin, şiir okunsun, şiir yazılsın…
.................................................... Saygı ve selamlar..