taş sokaklarbelki de bir zemherinin sığınağıdır kalbin.. "soluğumun üstüne çöreklenen sensizliğim değil oysa gözlerimden düşen kalp ağrılarımın toplamı." imlerini inkar etmeyen yalın bir şehrin yıllanmışlığına sürükleniyorum başıboş sokaklar taşıyor bedenimi. sus kılıcından geçen dilime inat acınası bir ağıt yankısı yakınlarda, çığlık çığlığa. "ben ruhuma küstüm yar, yetmedi kül tablasına bastığım şiirler." sakil bulutlarla dolu avuç içlerim yağmurlar bile kaybetti eski asaletini taranmıyor ki saçlarım parmak uçların olmadan.. hem kalabalığı da tükendi gökyüzündeki martıların, -asırlar öncesin(d)e tutuklu gözyaşım.. aklım firari benden ötelere bakışlarıma temmuzu devireli çok oldu onurlu bi-r gidişin enkazı bu biliyorum.. nezaketsizce, ardından bakakaldı göğsümün sancısı çünkü üstelik büyümeyi de hiç dilememişti ki avuç avuç seni biriktiren ellerimin çizgisi.. .... an, ölüme mahkum bir ceset yığını şimdilerde öyle ki kibirli gözlerinden hatıra kalan gülüşünü de unutturdu.. beni arama sakın, ruhumun incindiği taş sokaklarda, aşk artık ağır kanamalı bir kefen gözbebeğimde.. emelgüneysu/gecmisbirzaman |
yetmedi kül tablasına bastığım şiirler."
güzel......