ÖYLEYDİK*
biz: bir güz güneşinin ulu koynunda
biz: bir buzağının baygın bakışlarında biz: bir silâh sesini durdurmanın ışığında dinlendirirdik geçmişimizi biz: sentetik gülüşlülerle paylaşırdık kozlarımızı biz: dünyaya bakışımızı şiirlerle taçlandırırdık biz: esnek kederlerle tahkim ederdik gençliğimizi kınasalar da karalayamazlardı gürleyerek akan günlerimizi biz: güzelce susmaların müdâvimiydik biz: yaralarımızdan ayaklanan sevgilerin emektarı biz: aynalara çarpa çarpa çınlayan esriklik daha ne olsun, oralarda seslendirirdik geleceğimizi parça tesirli birer gözyaşı gibiydik (*): Eliz Edebiyat Eksik Kırlangıç, Nisan 2014 |