1.
ovalara dön deseler
döndüremem yüzümü
çocukluğum canlanır
bir garipliktir basar içimi
bir kasırgadır patlar ruhumda
kaybederim kendimi

ey yaşanmamış yıllarım benim
çek ellerini
2.
herkes mutluluğa kaldırır kadehini
mutsuzluğa kaldırırım ben
aradan kaç yıl geçti hesaplayamam
sözcüklerim soğudu
depreştikçe depreşti içlenmelerim
"ağustos’ta suya girsem
balta kesmez buz olur"
vah benim emeklerim
3.
nerde söz açılırsa morartılmış bir aşktan
ben ordayım

kariyerden şöhretten nerde nefret edilirse
ben ordayım

nerde değinilirse bir insanın yarasına
ben ordayım

ümit etmenin fırtınası nerden eserse
ben ordayım

beni başka yerlerde aramasınlar
hep azarlanan hayatların ortasındayım
4.
ey duygusuz hemcinslerim
sizin dünya dediğiniz yerde
malınızı-mülkünüzü çoğalttığınız
fesatlıktan çatır çatır çatladığınız
kaygan zeminde
bir kerecik olsun dolaşamadım
göğsümü gere gere
ona yanarım ona yanarım ona yanarım
değil başka hiçbir şeye
5.
kaç söz, güz güneşi’nin izdüşümüdür
bunu düşünerek geçirdim sakil ömrümü
6.
doğar doğmaz marketler saldırır insana
büyür büyümez şovmenler
hele bir ölmeyegör
nasıl saldırır nebbaşlar
7.
-di’li geçmiş zamanlardan özür dileyelim mi
beton duruşlulara karşı kâgir bakışlım benim
8.
beni kimse sevmese de ne çıkar bundan
bakmaya değer bulmasa kimse yüzümü
kimse temiz bulmasa seçtiğim sözcükleri
sesimin simetrisini kimse cazip bulmasa
şarampole yuvarlayıp dursalar arkaik belleğimi
yangınımı söndürmeye davranmasa hiç kimse
beni boğazlamaya can atsa sosyopat adamlar
rüzgârım istenmese küçümsense şimşeğim
ne çıkar bundan

bir aşk, bir de ölüm, hiç çıkmıyor ki aklımdan
9.
siz
güneşin kavuşurken bıraktığı gölgeyi
ardı ardına üç kere öpemediniz

kavakların pamuklarken çıkardığı çıtırtıyı
bilemediniz ardı ardına üç kere

üç kere bismillâh diyemediniz
ardı ardına üç acıya

bakınız ki bakınız, zulüm baki değildir
çarparken kalbimdeki o ağır kayaya
10.
zıvanadan çıkmış kelimelerle
konuşursun konuşunca
sevgilim!
müşkülpesent mevsimlerden
etkilenen cümlelerle

nasıl küçümserim seni!
11.
başka söze ne hacet var?
işte gözlerin:
-günaşırı hançerlenen dağ silsilesi
12.
yeryüzünün tutanakçısı olmak isterdim
emeğin ışığın özgürlüğün
dile kolay gelmez tutanakçısı

ben yürüdükçe çılgınlaşsın rüzgârlar ve su
ufuklara kök saldıkça başıbozuk rüyalarım

sesimde bir sürü çiğdem kokusu
13.
söz’ün gücü geçer mi gasilhaneden?
kimbilir nerelerden savrulmuşsa savrulmuş
berbat güz’ün yalnızlıktan
süzülmüş bir direncin
gücü geçer mi?

şafak vakti vurulmuş insan yavrusu
hüzünkârlık tanrısı’nın güçsüz elinden
su içer mi
içer mi?
14.
fakru zaruret içindeyim sana bakarken
seni sevdiğimin delili sayılmaz mı bu?
15.
geçit yok, diyor, aşk’a militaristler
pay almak yok ’güzel ideası’ndan

tarifsiz bir ıssızlık çömeliyor ömrümüze
16.
neler öğrenebilirim
heba edilmiş ömründen senin
madde madde yaz bunları bellet bana
sana eşitleneyim

palaspandıras bir kış gibi geçeyim içinden
17.
ben alaturka duygulara merak sardıkça
çağdaşlığın yobazları yere çalar gömleğimi
18.
bir çıkartmadır şiir
insanın yazgısına yerleşmek için
bindirilmiş kıtalar karşısında

yangınını yanında taşıyanları
korumak adına yangınsızlardan
bir misillemedir şiir
19.
kimi şairler anne?
bütünleşmek dururken halkların acısıyla
neden paralanırlar plaket peşinde

neden incitirler ki estetik bilimini
kimi şairler anne?
yetesiye güzellikle çalışmak varken

etik ilkelerle bağdaşmaktansa
neden arlanmasız, neden dramsız
kimi şairler anne?
20.
babacığım!
ne desem bir sözcük eksik kalıyor
sen öldün, ben böyle yığılıp kaldım
elleri yok bir kaptan-ı deryayım şimdi
21.
sen orda kal sevgili
bahar ağaçlarınca şenlikli kal
medarı iftiharım olarak kal
denizlerden sıçrayan bir soprano olarak
kal orda
hayatı simgeleyen imgelerinle
bütün farkındalığınla
kal sevgili

benden sana hayır gelmez
nasıl unuttuysa çağ
öylece unut beni
22.
yürürüm: yollar aşınır
gülümserim: aynalar

koşarım: bir dağ göçer üstüme
dururum: koca bir çağ

yürüsem gülümsesem koşsam ve dursam
her yanım it zulası, hiç yanım çerağ
23.
mendebur bir devir bu
şikâyetçiyim

döner-durur paslanmış kasnaklarıyla
iyi insanlara ters
şikâyetçiyim

cenderesi sıkıştırır kızaran gülü
açlığı arsızlığı çoğaltır

melânetten beslenen bir devir bu
şikâyetçiyim
24.
sevincimi kursağımda bırakan sevgili
bak geliyor
yarası muazzam tarla kuşları
öncelikle ağızlarından öpülmek için

onlarla onarmalısın gençliğini
onların kanatlarından damlayıveren
esenlikli kelimelerle
devirmelisin yeryüzü tanrılarını
25.
birbiriyle sarışmasından iki zambağın
çıkan seslerle tutuldum sana
aklımın ambarında biriktirdiğim buğday güzelliğiyle
bombardıman altındaki lübnan’lı çocukların
çığlığıyla çakıştırdım ezikliğimi
metafiziğimin fışkırmasıyla
26.
sen bana bakınca
enine-boyuna sancılanır gök
ayaklanıverir yılkı atları

ben sana bakınca
halhallanır ayakları kızların
volkan olur patlar dünyanın nabzı
27.
geleceksen, hüzün-ertesi gel bana
tutukevlerine bir dolu karanfil bırakalım
okşayalım öpelim mahkum anılarını
ağıtlardan türkülere vuralım
zulüm payidar mıdır, onu soralım
birbirimize
ve sevda haram mıdır
ruhsal zenginliğine sevgilisinin
hiçbir yaz ortası göçemeyene?
28.
dağlarını duman bürür, bürüsün
sen devrimcisin

yüreğinde kan görünür, görünsün
sen devrimcisin

ciğerinde can sürünür, sürünsün
sen devrimcisin
29.
her pazartesi: tan sökerken alevlenir ağzımda şiir
her salı: koşar-adım hüzün dersi’ne girerim
her çarşamba: ontoloji çalışırım kan-ter içinde
her perşembe: pul pul dökülür ve ayrılık olurum
her cuma: yarılırcasına söyleşirim cuma anneleri’yle
her cumartesi: cumartesi anneleri’ne sepet dolusu yıldız taşırım
ve her pazar: ruhumun labirentlerinde semah dönerim
30.
fevkalâde güzelsin güneş batarken
yeter ki sevmelerinin güneşi batmasın
31.
kıt aklımın erdiğince
seni anlattım
akılperest mihraklara
peltek dilimin döndüğünce
gene seni sevgili
gelgelelim varamadım bir yere
kırdım boynumu ve de yürüdüm
dört askeri darbenin
ve darbe şakşakçısı modernistlerin
yavaş yavaş zehirlediği ömrüme
32.
bana devreder misin acılarını
batı’cılar duymadan
duymadan kafatasçılar
bana devreder misin sancılanmanı
koskoca bir burçak tarlasının içinde
33.
sevdim diyedir
başımın belâlardan kurtulmaması
dinlisini dinsizini sevdim diyedir
insan olanın
donlusunu donsuzunu
ve özellikle de uyumsuzunu
sevdim diyedir bu toprakların
taşını böceğini ayrıkotunu
34.
şiir ki
bir ömür ister insandan
allahına kadar feragat ister
binlerce kez kırılmış ahşaptan bir kalp
milyonlarca yenilgi, milyarlarca reddiye
sonsuz dürüstlük ister her seferinde

ey şiir, beni bağışla
yakışamadım mürüvvetine
35.
utangaçlık okunur yüzümün her yerinden
ben minderi devrilmiş adamlardanım

keskin sular zikrederek yürüdüm çoğuncası
ben kantarı kırılmış adamlardanım

ah dedim de bağlandım bir ahlat ağacına
ben defteri dürülmüş adamlardanım
36.
şiirimi ayağa düşürtmedin hiç
bayrağımı yırttırtmadın nekrofil adamlara

sana şükranlarımı sunarım yeryüzü
37.
sol-dogmatik aydınlar sinirinden çatlasın
bir doğru’yu doğrudan vurguluyorum:
madımak’ta yakılanlar olduğu kadar
başbağlar’da kıyılanlar da canlarım
38.
sabahtır:
rüzgârın emrettiği yöne yürürüm

öğledir:
özeleştirisini yaparım utançlarımın

ikindidir:
iki zambak gölgesi saçlarım arasında

akşamdır:
gücümün yettiğince hırpalarım ömrümü

ve yatsıdır:
yaşlandığımı anlarım
39.
türkçeye ve dağ çileğine kokuyorsun sevgilim
yaralısın kınalısın dahası
baştan ayağa dünyalısın

sabun köpüğü sevdaları bırak da gel öyleyse
40.
pınarhisar!
ürkekliğimin kasabası
kabahat üstüne kabahat işlediğim coğrafya
mahzunluğumun topoğrafyası
budadıkça budadın duygularımı
bununla yetinmedin
beni sürgüne gönderdin gözünü kırpmadan

hesaplaşacağız elbet
ömrüm miadını doldurmadan!

(*): Süveyda, Mart-Nisan 2008, Sayı 4