İnsanlar sizden, onları tenkit etmenizi isterler, fakat asıl istedikleri onları övmenizdir. W. SOMERSET MAUGHAM
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
ESEFRA'YA ŞİİR(LER)
ahker
5,0 / 19 kişi ·30 beğenme · 11 yorum · 1738 okunma
Okuduğunuz şiir 10.5.2017 tarihinde günün şiiri olarak seçilmiştir.
ESEFRA'YA ŞİİR(LER)
1.
ah, kıyılarımı yıpratan mâviş hıçkırık ah, suyumun ıssızlığına denk düşen uçurum uçurum gözlü sevgilimin uzadıkça uzayan çılgınlığı sabırtaşımı kantaşımı çakıltaşlarımı zıplatan tedirginlik kırlangıçlar ah: logaritmadan habersiz hafif kanatlarıyla analitik geometrisi akşam serinliğinin metin altıok’la behçet aysan’ın yangındaşlığı kalplerini internette pazarlayanlar muhtıralar ah, iddianâmeler ve entelektüeller zulüm yanlısı profan bir baş ağrısı ve pagan bir çekingenlik tabula rasa şair süprüntüleri anadiline bile saygısız yazarların poetikası kimin arabasına binerse onun şarkısını söyleyenler ah ah, benim tanrısallığı suskunlukta arayışım mânâsız bir sözcük kimileyin ah: esefra! -esefra: sen nehirlerle söylendiğinde daha bir güzelleşirsin- Irak’ta açamayan kıpkızıl güller, ah kan köpüklü cümleler rüzgârından hançerlenen tâlihsiz yurdum yurdumun içedönüklüğü: daha bir kıpırdayan kanatıldıkça tekerlekli sandalyesinde hayata tutunmaya çalışan biri serum şişesinde dallanıp budaklanan bir–iki mısrâ bir güvercinin hava boşluğuna düştüğündeki çâresizliği ceylânların suya inme vaktine benzeyen yüzüyle sylvia plath ah ve erdal eren: cuntanın çelik çekirdeğince çürütülen gövdesi ve kılını kımıldatamadığımız bu allahsız dünya benden mi sorula benden mi sorgulana bunların cümlesi hep böyle puslu mu kalacak bu yedi kat gök yerküre, hakkaniyetsiz ve de paslı mı sen söyle esefra ve aç sözümü ah esefra! yıldırımlar düşer bana kavrulur dilim parlat közümü! 2. allah’a doğru uçuşan kuşlarlasın sen esefra -münker ve nekir’den mülhem bilgilerin var halkın alın terinden sıçrayan şafağın koynunda vakitlerin en dirisinde, aşk vaktindeyiz göğsümüzde ikişer top hercâi menekşe rüzgâra dönük yüzümüzün hüzünlü yanı dağlarla konuşuyoruz esefra daha ne olsun sabrımızı kalp atışlarımızla sınıyoruz (içimizde yoğunlaştırılmış birer hicran duygusu) canını canıma kat öyleyse, kolların boynumda aykırılığını duyarlılığımın üstüne boşalt ah esefra, vah esefra, of esefra yana yana yanmasını öğrenmedik mi ibrahim var ya, o ibrahim, o ibrahim, o ibrahim nemrut’u dize getirsin artık ufkumuzda 3. ey esefra, görüyor musun nehirler dolanıyor bacaklarıma hassâsiyetinin hışırtısı dolanıyor sımsıcak bak, kuyrukluyıldız kucaklıyor özlemlerimi sesim sesine karışıyor mu, duyuyor musun geliştikçe gelişiyor mu bu şiir yüzümün ormanında seni yüz küsur yıldır tanıyorum ey esefra ister inan, ister inanma gözbebeklerindeki hüzünden tanıyorum sözcüklerinin seke seke yürümesinden sen bakınca bir ateşin tutuşmasından avaz avaza ey esefra, gözümün nuru! yaşamak ağrısı bulaşmış bir kere kalbimizin binlerce çarpıntısına yunus emre’yi ve sokrates’i sevmek ağrısı bitişmiş alnımızın bitimsiz aylâsına devrimciler ve yoksullar biriktikçe birikmiş işledikçe güzelleşen suçlarımıza esefra, ciğerimin köşesi, ne bekliyorsun daha dünyadır bu: gizemli ve karmaşık dünyadır bu: basitliktir yerine göre biz ikisini de yorumlayalım ben senin göğsüne bir defne dalı ve de birkaç yıldız ışıltısı iliştireyim sen de benim göğsüme yeni yazdığın şiirlerinden birini sok olmaz mı ah esefra, canımın cevâhiri, ne gerek var çekinmeye yürüyelim dere-tepe ve demeden dağ-bayır kardelenler aklımızda ve turnalar havada ah esefra uğrun uğrun büyüyen gönencim benim kitapların sıcaklığı ve sevinci toprağın bizi bekliyor sabırsızlıkla gidelim ki: yol açılsın, boylansın dal, gül saçılsın kahkahaçiçeği kıvâmında devril omzuma 4. ağzımla kuş değil güneşi tutsam faydası yok esefra olanlar oldu safra kesemde kanser ve ruhumda şahmeran beni soldurdu insanım ben esefra etten ve kemikten ibâret değilim kanımla canımla canânımla yaşadım yaşadığımı nefret ettim dünyaya tapınanlardan mikrosundan makrosuna diktatörlerin hepsine kafa tuttum bağlanmayagöreyim ama ceylân gözlü bir kıza domuzuna sevdim her bir şeyini ah ki, dünya eski dünya değil esefra eze-büze posasını çıkarıyor insanın doksandokuz derece sulardan içtim haşlandım yüz derecede bunlardan etkilendim, çürüttüm vücudumu yalnızlığın yüzbin çeşidi varmış kahrolmanınsa sonsuz istifrâ ede ede öğrendim hepsini tırnak uçlarıma değin mülkiyetsizdim -şiiri mülk saymazlarsa bu yüzden de ergitilmiş demir gibiydim aklımda asırlık çınarların gölgesi ikindi ezanlarına karışan ateist sözleri kalbimde kalubelâdan kalma şarkılar hevessiz ve öyle dalgın yarı-zındık, yarı-meczup bir safariydim ah esefra ömrümün en trajik kırılma noktası yaşandı ve bitti bunlar olancası: bir eksik kırlangıçtım göğümde bana azrail gel diyor, reddedemem ki “merhaba kâinat, elvedâ dünya!” Not: Amon Ra; "Güneşin hizmetçisi. Güneşin yeryüzündeki yansıması gibi" anlamları olan eski Mısır tanrısıdır. Ben, onun adından esinle, Esef Ra (Keder Tanrıçası) diye uydurdum kendimce ve iki sözcüğü birleştirerek de "esefra" dedim. -B.D. (*): “Eksik Kırlangıç” kitabımdan |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
ESEFRA'YA ŞİİR(LER) şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
ahker
Cevap Yaz
Muh-te-şem...
Facebook'ta paylaşmama izin var mı dost?
Bu yoruma 2 cevap yazılmış.
Facebook'ta paylaşmama izin var mı dost?
Ferhat Kemal arkadaşa yanıtımda, bir cümleyi yanlış kurmuşum. Doğrusu şöyle olacak: Dünya çapında şair Neruda öyle demişken, benim gibi ünsüz bir şiir yazıcısı, nasıl olur da "hâyır efendim paylaşamazsınız" diyebilir?
Dalgınlığımı bağışlayın lütfen.
Dalgınlığımı bağışlayın lütfen.
Sevgideğer Ferhat Kemal,
Merhaba,
Şili'li yurtsever şair Pablo Neruda der ki: "Şiir, şiiri yazandan çok, ona ihtiyâcı olanındır."
Dünya çapında şair Neruda öyle demişken, benim gibi ünsüz bir şiir yazıcısı, nasıl olur da "hâyır efendim paylaşamazsınız" diyebilir miyim hiç?
Sormanıza bile gerek yoktu. Tüm şiirlerim, yayımlandıktan sonra, onları sevenlerindir.
İyilikler, güzellikler dilerim.
Merhaba,
Şili'li yurtsever şair Pablo Neruda der ki: "Şiir, şiiri yazandan çok, ona ihtiyâcı olanındır."
Dünya çapında şair Neruda öyle demişken, benim gibi ünsüz bir şiir yazıcısı, nasıl olur da "hâyır efendim paylaşamazsınız" diyebilir miyim hiç?
Sormanıza bile gerek yoktu. Tüm şiirlerim, yayımlandıktan sonra, onları sevenlerindir.
İyilikler, güzellikler dilerim.
n e. m
11 Mayıs 2017 Perşembe 21:10:40
Cinnet geçiriyor dünya...Neyse ki susmayan, çıldıran, çağlayan böyle iyi kalemler var...
Bu yoruma 2 cevap yazılmış.
Ferhat Kemal arkadaşa yanıtımda, bir cümleyi yanlış kurmuşum. Doğrusu şöyle olacak: Dünya çapında şair Neruda öyle demişken, benim gibi ünsüz bir şiir yazıcısı, nasıl olur da "hâyır efendim paylaşamazsınız" diyebilir?
Dalgınlığımı bağışlayın lütfen.
Dalgınlığımı bağışlayın lütfen.
Sayın ne.m,
İyi akşamlar,
Kıymetli değerlendirmeniz için teşekkür ederim.
İyi akşamlar,
Kıymetli değerlendirmeniz için teşekkür ederim.
Irmak Yosunkent
11 Mayıs 2017 Perşembe 16:20:37
İki günde ancak okuyarak şiire beğenimi bırakıyorum...
Şiir kendisi sıradışı, oldukça dolu olduğu kadar
yorumlar da sıra dışı olmuş. Böyle bir şiire yorum yazmak da
kolay olmamış görülen o ki ... :)
Selam ve saygılarımla.
Sevgideğer Irmak Yosunkent,
Bedirhan Keklikçi'ye dediklerime benzer cümleler kuracağım size de: Övgüde aşırıya kaçmışsınız. Bu, kusur değil tabi. Sizin kibarlığınızın ve coşkulu şair tabiatınızın doğal sonucu.
Yorumlarınıza lâyık olabilmeyi çok isterim hakikaten.
Teşekkürler.
Bedirhan Keklikçi'ye dediklerime benzer cümleler kuracağım size de: Övgüde aşırıya kaçmışsınız. Bu, kusur değil tabi. Sizin kibarlığınızın ve coşkulu şair tabiatınızın doğal sonucu.
Yorumlarınıza lâyık olabilmeyi çok isterim hakikaten.
Teşekkürler.
Bedirhan KEKLİKCİ
11 Mayıs 2017 Perşembe 16:13:55
son zamanlarda okuduğum ve gördüğüm en iyi şiir diyebilirim gönül rahatlıyla
Cüretimi bağışlayın lütfen
lakin şahsım dişe ve yüreğe dokunur derin anlamlar içeren şiirlere kıymet veririm
bu tarz şiirler yok denecek az maalesef bu da bir gerçek
şiiri sadece imgeden ibaret sananlar var
En zor ve en güzel şiirler basit sözlerle derin anlamlar içeren şiirlerdir .
Zatınızı tebrik ediyorum ..
saygılarımla ..
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
Cüretimi bağışlayın lütfen
lakin şahsım dişe ve yüreğe dokunur derin anlamlar içeren şiirlere kıymet veririm
bu tarz şiirler yok denecek az maalesef bu da bir gerçek
şiiri sadece imgeden ibaret sananlar var
En zor ve en güzel şiirler basit sözlerle derin anlamlar içeren şiirlerdir .
Zatınızı tebrik ediyorum ..
saygılarımla ..
Sevgideğer Bedirhan Keklikçi,
Siz övgüde aşırıya kaçmışsınız sanıyorum. Bu tabi, eksikliğinizden değil, centilmenliğinizden ve şair tabiatınızdan kaynaklanıyor. Ah, keşke dediklerinize yaraşır verimler ortaya koyabilsem!
Çok teşekkür ederim.
Siz övgüde aşırıya kaçmışsınız sanıyorum. Bu tabi, eksikliğinizden değil, centilmenliğinizden ve şair tabiatınızdan kaynaklanıyor. Ah, keşke dediklerinize yaraşır verimler ortaya koyabilsem!
Çok teşekkür ederim.
incsoft
11 Mayıs 2017 Perşembe 15:42:34
Öncelikle şaire ve şiire merhaba.
Gözüm yorumlara takılınca fikrimi dile getirmek istedim. Görünür olma çabası hepimize itici gelebilir ancak bana kalırsa bunda yanlış bir şey yok. Özellikle ödül ve yarışmaları takip edip katılmak, insanı bozuntu yapmaz. Biliyorsunuz ki bu zor yaşam biçimi içinde herkes telaş içinde. Sanata, edebiyata, estetiğe gönül bağlamak çoğumuz için ancak gönül bağlamakla kalıyor. Çünkü bu kavramlara destek ve değer veren, olması gereken yere koyan bir toplumun/ zamanın/ düşünce ve eğitim yapısının çocukları değiliz. Bu yüzden sustuğumuz susturulduğumuz bir hayatta, kendimizi sadece sığındığımız şiirlerle anlatabiliyorsak ( bu kısmı kendi adıma öyle), daha çok göze dokunsun istiyoruz diyedir yani daha çok kişi anlasın ruhumuzun derinliklerini. Bu bana çok doğal geliyor. Hatta anlatmak için hiç bir yol denemeyenlerden çok daha insani ve doğal. Yarışmaları takip ettiğim oldu. Etkileşimle, hem kendime göre hem de topluma göre nerede olduğumu biliyor olmak ve bu kriterlerde bir değere ulaşmak, bunca hayal kırıklığı içinde ruhumu doyuruyor. Tıpkı sizin burada güne gelmeniz gibi. Öte yandan söz konusu satırın bir kaç altında asıl kirliliği belirtmişsiniz. Her şarkıyı söyleyen, konformist şiirler ve şairler ve her şeyler benim için kirli ve süprüntü.
Bütün bunların yanında şiirin altında zengin bir alt yapı olduğu belli. Hem güne gelişi hem de düşüncelerimizi paylaşmaya vesile olması nedeniyle tebrik ediyorum. Saygımla.
Bu yoruma 2 cevap yazılmış.
Gözüm yorumlara takılınca fikrimi dile getirmek istedim. Görünür olma çabası hepimize itici gelebilir ancak bana kalırsa bunda yanlış bir şey yok. Özellikle ödül ve yarışmaları takip edip katılmak, insanı bozuntu yapmaz. Biliyorsunuz ki bu zor yaşam biçimi içinde herkes telaş içinde. Sanata, edebiyata, estetiğe gönül bağlamak çoğumuz için ancak gönül bağlamakla kalıyor. Çünkü bu kavramlara destek ve değer veren, olması gereken yere koyan bir toplumun/ zamanın/ düşünce ve eğitim yapısının çocukları değiliz. Bu yüzden sustuğumuz susturulduğumuz bir hayatta, kendimizi sadece sığındığımız şiirlerle anlatabiliyorsak ( bu kısmı kendi adıma öyle), daha çok göze dokunsun istiyoruz diyedir yani daha çok kişi anlasın ruhumuzun derinliklerini. Bu bana çok doğal geliyor. Hatta anlatmak için hiç bir yol denemeyenlerden çok daha insani ve doğal. Yarışmaları takip ettiğim oldu. Etkileşimle, hem kendime göre hem de topluma göre nerede olduğumu biliyor olmak ve bu kriterlerde bir değere ulaşmak, bunca hayal kırıklığı içinde ruhumu doyuruyor. Tıpkı sizin burada güne gelmeniz gibi. Öte yandan söz konusu satırın bir kaç altında asıl kirliliği belirtmişsiniz. Her şarkıyı söyleyen, konformist şiirler ve şairler ve her şeyler benim için kirli ve süprüntü.
Bütün bunların yanında şiirin altında zengin bir alt yapı olduğu belli. Hem güne gelişi hem de düşüncelerimizi paylaşmaya vesile olması nedeniyle tebrik ediyorum. Saygımla.
Az önceki cevabımda, dikkatimden kaçan yığınla dil yanlışına düşmüşüm: O bölümleri, özür dileyerek ve düzelterek tekrar yazıyorum:
Ben yarışmalara/ödüllere karşıyım derken; öncelikle ve esasta tek tek şair ve yazarları değil; onları o tezgâhlara düşüren "sistemik yapı"yı ("çirkin mekanizma"yı) işâret ediyorum. Cambazı göstermek istiyorum, parmağı değil. Tabi, o tezgâhlara bile bile yatanlar da eleştirilerimizden azâde değil.
Ben yarışmalara/ödüllere karşıyım derken; öncelikle ve esasta tek tek şair ve yazarları değil; onları o tezgâhlara düşüren "sistemik yapı"yı ("çirkin mekanizma"yı) işâret ediyorum. Cambazı göstermek istiyorum, parmağı değil. Tabi, o tezgâhlara bile bile yatanlar da eleştirilerimizden azâde değil.
Merhaba inc soft,
Yarışmalar/ödüller üzerine çok yazdım. Birkaçı da dergilerde yayımlandı. Hattâ, Edebiyat Defteri'ndeki eleştirilerim arasında bulunan Memleketimden Şair Manzaraları başlıklı yazımın bir bölümünde de değinmiştim bu konuya.
Tekrara düşmemek için şu kadarcığıını diyeyim: Ben yarışmalara/ödüllere karşıyım derken; öncelikle ve esasta tek tek şair ve yazarlara değil; onları o tezgâhlara düşüren "sistemik yapı"yı ("çirkin mekanizma"yı) işâret ediyorum. Cambazı göstermek istiyorum, parmağı değil. Tabi, o tezgâhlara bilşe bile yatanlar da eşlştirimizden azâde değil.
Hemen belirteyim ki: "Her yarışmacı/ödülcü kötü şair-yazardır" çeşidinden son kertede abuk bir önermeye de sığınmıyorum. Bunun tersi de doğru: "Yarışmalara/ödüllere karşı duran her şair-yazar iyidir" de denemez asla.
Özünde ahlâki bir meseleden bahsediyoruz, bana kalırsa.
Kıymetli katkınıza teşekkür ederim.
Yarışmalar/ödüller üzerine çok yazdım. Birkaçı da dergilerde yayımlandı. Hattâ, Edebiyat Defteri'ndeki eleştirilerim arasında bulunan Memleketimden Şair Manzaraları başlıklı yazımın bir bölümünde de değinmiştim bu konuya.
Tekrara düşmemek için şu kadarcığıını diyeyim: Ben yarışmalara/ödüllere karşıyım derken; öncelikle ve esasta tek tek şair ve yazarlara değil; onları o tezgâhlara düşüren "sistemik yapı"yı ("çirkin mekanizma"yı) işâret ediyorum. Cambazı göstermek istiyorum, parmağı değil. Tabi, o tezgâhlara bilşe bile yatanlar da eşlştirimizden azâde değil.
Hemen belirteyim ki: "Her yarışmacı/ödülcü kötü şair-yazardır" çeşidinden son kertede abuk bir önermeye de sığınmıyorum. Bunun tersi de doğru: "Yarışmalara/ödüllere karşı duran her şair-yazar iyidir" de denemez asla.
Özünde ahlâki bir meseleden bahsediyoruz, bana kalırsa.
Kıymetli katkınıza teşekkür ederim.
ahker
11 Mayıs 2017 Perşembe 10:44:12
Sevgideğer Fırat Bey,
Yorumlarınıza teşekkür ederim öncelikle. Tabula rasa metaforunu çirkin bulduğunuzu söylüyorsunuz. Metaforun kendisi değil, nitelediği insan tipi çirkin. John Locke'nin amacı da bu zâten. O çirkinliği vurgulamak.
Ben de o kavramsaldan hareketle, kendini şiirinin önüne koyarak, sürekli "görünür" kalmak isteyen, yarışma ve ödül hastası şair bozuntularını yermek istemiştim.
Küçük de olsa, düzeyli bir tartışma açtınız. Ne güzel.
Katkılarınıza teşekkür ederim.
Yorumlarınıza teşekkür ederim öncelikle. Tabula rasa metaforunu çirkin bulduğunuzu söylüyorsunuz. Metaforun kendisi değil, nitelediği insan tipi çirkin. John Locke'nin amacı da bu zâten. O çirkinliği vurgulamak.
Ben de o kavramsaldan hareketle, kendini şiirinin önüne koyarak, sürekli "görünür" kalmak isteyen, yarışma ve ödül hastası şair bozuntularını yermek istemiştim.
Küçük de olsa, düzeyli bir tartışma açtınız. Ne güzel.
Katkılarınıza teşekkür ederim.
sakaogluhasankucuk
11 Mayıs 2017 Perşembe 10:06:50
Ahlar yerli yerinde, acı üstüne acı,
Ne yazık yüreklerde bulunmuyor ilacı; diyerek tebrik ediyorum. Selamlar.
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
Ne yazık yüreklerde bulunmuyor ilacı; diyerek tebrik ediyorum. Selamlar.
Sevgideğer Hasan Küçük Bey,
Kıymetli yorumunuza teşekkür ederim.
İyi akşamlar.
Kıymetli yorumunuza teşekkür ederim.
İyi akşamlar.
Dramatik Buluntular
11 Mayıs 2017 Perşembe 09:30:22
Tabula Rasa bilindiği üzere David Hume`un ortaya attığı "boş levha" önermesine işaret eder.
Ama "tabula rasa şair süprüntüleri" ile ne vurgulanmak isteniyor doğrusu merak ettim.
Bu yoruma 3 cevap yazılmış.
Ama "tabula rasa şair süprüntüleri" ile ne vurgulanmak isteniyor doğrusu merak ettim.
Sevgideğer Hasan Küçük Bey,
Teşekkür ederim.
Selâmlar, saygılar bizden.
Teşekkür ederim.
Selâmlar, saygılar bizden.
Dramatik Buluntular
11 Mayıs 2017 Perşembe 10:32:51
Açıklamak zorunda değilsiniz tabi. Yoksa niye şiir yazasınız ki. Ben tabula rasa felsefesini mantıklı bulan ve semantik bağlamda bakmayan bir şair olarak süprüntü sıfatını çirkin bulduğum için merak etmiştim. Cevaplamış oldunuz. Yanılmamışım. Saygılar.
Saygıdeğer Dramatik Buluntular,
Merhaba,
1) Tabula Rasa'ya önerme demektense felsefî metafor (eğretileme) demek daha doğru olur.
2) Bilebildiğim kadarıyla, söz konusu metafor; David Hume'ye değil, John Locke'ye aittir.
3) Evet, sizin de dediğiniz üzere, tabula rasa "boş levha" demek. Buradan "tabula rasa şair süprüntüleri" demekle neyi murat ettiğim belli olmuyor mu? O kadar âşikâr ki. Gene de, semantik bağlamda, kişisine göre farklılıklar olabilir elbette.
4) Kaldı ki, şiirimi ayrıca açıklamak zorunda kalacaksam; neden şiir yazayım ki?
İyilikler, güzellikler dilerim.
Merhaba,
1) Tabula Rasa'ya önerme demektense felsefî metafor (eğretileme) demek daha doğru olur.
2) Bilebildiğim kadarıyla, söz konusu metafor; David Hume'ye değil, John Locke'ye aittir.
3) Evet, sizin de dediğiniz üzere, tabula rasa "boş levha" demek. Buradan "tabula rasa şair süprüntüleri" demekle neyi murat ettiğim belli olmuyor mu? O kadar âşikâr ki. Gene de, semantik bağlamda, kişisine göre farklılıklar olabilir elbette.
4) Kaldı ki, şiirimi ayrıca açıklamak zorunda kalacaksam; neden şiir yazayım ki?
İyilikler, güzellikler dilerim.
Gönülden tebrik ediyorum muhteşemdi şiiriniz
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
Saygıdeğer Hanımefendi,
Çok teşekkür ederim.
Esenlikle.
Çok teşekkür ederim.
Esenlikle.
"ah ki, dünya eski dünya değil"
Ah ki ah esefya hiç bir şey eskisi değil sanki. Bilmem kaç maske g izliyor içindekiler zira.
Eskittik değer denilen değerleri, eskitirken de eksildik sanki.
Hayat denilen bazen tozu dumana katıp karanlıkta savururken ruhu bazen de toz duman yutan oluyor insan.
Aklına gelmeyenleri yaşadıkları karşısında belki de geriye yaranın kabuğunda, hiçe ekilen gölge gibi oluyor ruhlar.
Kimi zaman kader denir çekilir. Çekilir çekilmeye de yaşamak denilen bir dokunup bin yerimizden vurur bazen.
Söyle Esefra!
İnsan denilen varlık dilden değil-özden sevmeyi bilmiyor mu! Ya da bilmediğinden değil de, sevgisine layık-değen biri olmadığından mı inanıp aldanmalar arttığından mı incinip yalnız kalıyor!
Bu yüzden mi kalabalığın içindeki yalnızlar-yalnızlıklar çoğalıyor yoksa!
"çocuklar dışında hiçbir sınıf ayrıcalıklı değildir." denir de gerçekten öyle mi Esefra!
Kalemin ucundaki harfler dar ağacında
Avaz avaz suskunluğun rengi kara
Kızılca kıyamet kopuyor yüreklerde...
Ve sen!
S özün bittiği yerde ey y/andığım hayat
Eskiden düşünce acıtırdın canı(mı)
Bugünse düşündükçe…
''herkes içindeki insanı defnetmeye başladı her gün biraz daha...''
Herkesin kendinden yaşantısı ya da hayata bakışından kesitler bulacağı bu eserin karşısında geri dönüp baktım ki bir dokun bin ah işit der gibi epey uzun olmuş yorumum. Affola.
Okumak güzeldi, keyifti. Teşekkürler paylaşımınız için.
Kutlarım saygıyla.
Sevgideğer Sera,
Merhaba,
Zihinsel emeklerine, derin duyarlıklı bilincine, estetik kalibresi son derece yüksek kalbine sağlık.
İyilikler, güzellikler, varlığından hiç eksilmesin.
Çok teşekkür ederim.
Merhaba,
Zihinsel emeklerine, derin duyarlıklı bilincine, estetik kalibresi son derece yüksek kalbine sağlık.
İyilikler, güzellikler, varlığından hiç eksilmesin.
Çok teşekkür ederim.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 10.5.2017 14:42:55
Puan
: 95.0 / 19 kişi
Okunma Sayısı
: 1738
Yorum
: 11 yorum
Beğeni
: 30 kişi
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
Tebrik ediyorum.