YAŞAMAK AĞIZ TADIYLA
Yaşamak da unutulur gülmek de,
Hak, hukuk ve adaleti bilmez ülkelerde, Sevgi hapsedilir en dip hücrelere, Pas tutmuş ve duygusuz yüreklerde. Sokak köpekleri ve ev kedileri bile, Karanlık duvarlı eski şehirlerde, Birer “vahşi kapitalist” olurlar, Gönülden istemeseler de... Vicdanlar kanamadan, Ve vicdanlar hür olarak, Yaşamak ve gülmek için İnsanca ve ağız tadıyla, Ne lamı ne cimi yok, Herkese gerek hukuk.. Bırakın liberalleri bir yana, Vahşi kapitalistlerimiz bile Biraz demokrat olurlarsa, Eh işte, belki yaşar insan, Olmayan ağız tadıyla. Demokraside ise horon teper, Özgürüz der neşeyle çocuklar; Salınır hemen ipleri uçurtmaların, Güleç yüzlü serin kırlarda, Göklerin ufuktaki sonsuzluğuna... 13.07.2005 – Mersin/Gözne |
cawres tarafından 6/10/2008 8:23:19 PM zamanında düzenlenmiştir.