20
Yorum
61
Beğeni
5,0
Puan
2546
Okunma
gönlümün kıyısına göçmen kuşlar konuyor
görüyor musun Leyla?
aklımda çağlarca büyüyen
bir hastalık kokusu
rüyalarım incinmiş biteviye
yaşıyorum yaşadıkça
ağırlaşıyor saatler gitgide
ayıp mıdır acaba
mavi boncuklar takıyorum
kimi boğazımda ilmek
düğüm olmuş kimi
bölünsün haydi kıtalar
avucundaki atlasta
aynalar da unutur her şeyi
doğan her güneşi hatta
kuzum, insan diyorum
birinci olur unutanların arasında
unutmam Leyla’nın gözlerini
unutma
dumanlı gecelerden geçiyorum
birinin annesi hiç seslenmiyor
toplayıp gitmişler erkenci gülleri
ecesi parçalanmış ellerinde
bir şiirken dünya
bizi bu oyundan attılar Leyla
yorulduk oyuncakların yasından.
2018
Cevap Yaz