sözleşmeli aşk işçisi gibi hissediyordum kendimi

hatrı sayılı bir çift bakışın torpiliyle girdiği kalpte
koltuğu kapan
ve asgari ücretle çalışıp
kadro hayali kuran..


tutulmamış söz gibi hissediyordum kendimi
hakkından feragat edilmiş
miadı dolmuş vaat kadar eski


her gün fazladan mesai yapan şu kalbe bak
mutluluğun primleri yatmamış vaktinde
oysa kavuşmak vardı sözleşmenin aktinde

velhasıl,

gözlerinden aldığım ön lisans ile yapamadım doktora
gözlerin demişken hani
bi görünsen mi doktora !


zira aşk ile yaptığımız sözleşmeyi feshetmeden önce
ayrılırsak ölürüz" diyen maddeyi es geçmişsin sevgilim


ölmek bir yana dursun
maaşallah turp gibisin

lakin,

kalbin gündelikçi işçisi bendim
umut bakiyenden diyorum
tazminatı isterim


artık mevsimlerle söz keserim bundan sonra
yazın başka
kışın başka bir aşkla

aşk olsun’ dediğini duyar gibiyim

olsun tabi
olsun ki diplomalı işsiz olmaktan iyidir yine de

öyle değil mi sevgilim..