2
Yorum
18
Beğeni
0,0
Puan
1488
Okunma
Fırından yeni çıkmış bir parktayım
Bir ağaç altında
Başımda vız vız bir arı, “oğlum bak git” diyorum, gitmiyor
Yazık
Kendini eşek sanıyor
Az ötemde eşşek kadar bir herif, saçı sakal sakalı saç
Adım başı “hahg” adım başı “tu”
Elindeki çöp bile intihar ediyor
Yazık diyorum
Kendini ayı sanıyor
Rengârenk çimlerde sere serpe bir at
O, güneş gözlüğüyle “Kürk Mantolu Madonna” okuyor
O, kendini bir şey sanmıyor
Derken önümden bir grup geçiyor
El Eleyken Bile Telefona Tapanlar
Yazık
Yan yana ama çok uzaklar
Ve uçurumun kıyısında küskün sevgili
Rüzgâr bana fısıldıyor aklından geçenleri
Bu kız kendini
Kim bilir ne sanıyor
Tam kalkıp ona gideceğim
Tepemde bir kuş, kuş beyinli
Beni hela sanıyor
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz