İki şey insanı çileden çıkarır; söylenecek yerde ağız açmamak; susulacak yerde lakırdı etmek. SADİ
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
BANA KÖTÜ KADIN DEMEYİN!*
Mehmet Öksüz
5,0 / 3 kişi ·7 beğenme · 2 yorum · 1573 okunma
 BANA KÖTÜ KADIN DEMEYİN!*
Ben kadınım, anneyim
Evlâtlarını besleyen Geceleri uykusuz kalan Çalışan, mücadele eden Hayatın tüm zorluklarına göğüs geren Kocasına, çocuklarına itāat eden Yıkılmamak için direnen Elalem konuşmasın diye boyun eğen Ben bir yaradanın kuluyum işte! Bana kötü kadın demeyin! Kâh ezilen, kâh ağlayanım Geceleri gazinolarda çalışanım Savunmasızca dövülenim İhanete uğrayıp, terk edilenim Ekmek parası için mücadele edenim Ben de bir yaradanın kuluyum işte! Bana kötü kadın demeyin! Hep gözü yaşlı bırakılmış anneyim Yaşamak için bedenini satan kadınım Suskunluklarıyla acılarla boğulanım Bir anne sevgisiyle kucaklanmayanım Dışarı bir eşya gibi atılanım Şimdi bana neden böylesin demeyin! Gönlü ezik, kalbî kırık bir serçe gibiyim Hayatın kara düşleriyle, yosun tutmuş kabuğum Ben de bir yaradanın kuluyum işte! Bana kötü kadın demeyin! Mehmet Öksüz |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
BANA KÖTÜ KADIN DEMEYİN!* şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Cevap Yaz
Kötü olan kadın değil, toplumun kendisi, çirkin yargılar. Çok derin ve korkunç bir resim toplumda kadının yeri!..
Yüreğinize sağlık şair.
Şiirle kalın...
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
Yüreğinize sağlık şair.
Şiirle kalın...
Mehmet Öksüz Annemin hep mırıldandığı yanık türkülü nağmelerle yüzleştim her gece. Ne olup bittiyse katre katre sinmişti kaderime. Bir yetimin yüreğinde söylenen tüm ezgiler içimi derinden yarmıştı. Nasıl anlatsam içimdeki çığlıkları, kadercilik oynamayı hiç sevmeyen bir çocuktum. Gecelerim, sabahlarıma buz kestiriyordu. Kentin serin sularında kaybolmak istiyordum. Ağır sevgilerin yarası hiç dinmiyor. Her sevgi ağır yaralıydı! Huzur daimi yoldaşınız olsun üstadım. Yürek kardeşliğinize bin teşekkür ederim.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 2.2.2019 10:00:34
Puan
: 15.0 / 3 kişi
Okunma Sayısı
: 1573
Yorum
: 2 yorum
Beğeni
: 7 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
Yüreğine emeğine sağlık
_____________________________Selamlar