ÖLÜMÜM TABUTLARA SIĞMIYOR
ölümüm tabutlara sığmıyor anne
bir düş düşlüyorum ağlayışlar içinde konser sesleri geliyor arkasından surların sesini duyamıyorum çocukların arkasından bu sağır duvarların üstüm sersefil inzibatlar çevirirken kalbimde zencefil çarmıhlar gerilirken gökdelenler yükselirken kentlerde reyonlara yansırken güneş kahırlar içinde kolalardan kan akıyor çocuk gözlerine tabancalar gizleniyor uzun parkalar içinde oysa seni görüyorum bir yahudinin köpüren ağzında seni görüyorum bir keşiş içerken şarabını seni görüyorum bu zehirzembrek akşamlarda da kırmızı tabutlar geçerken kara halılarda anaların yüreğine otururken acı bu motorin kokan dünyada kaç kere gelir tanrı misafiri olarak bir yabancı işte bıraktım silüetleri kimliğimi yırtıp attım soğuk koridorlarda ölümüm tabutlara sığmıyor anne bir düş görüyorum ağlayışlar içinde. |