BaĞıRa ÇaĞıRa GiTMeLiYiMYavaş yavaş uzaklaşmalıyım Her şeyden Herkesten Hatta kendimden bile Öyle bir gitmeliyim ki En sevdiğim şiiri bu kış gününde çırılçıplak bırakıp Kendimi gecenin ayazında unutup Sessizce gitmeliyim En azından yaramazım, balıklarım ve çiçeklerim unutmamalı beni Hatta gölde yüzen pöfüdük Çocuklarımın en şen kahkahası Annemin duaları Babamın şefkâtli parmakları bile Unutmamalı Sevdiklerim maviden yeşile dönen Bazen de grileşen göz bebeklerimin içinde yaşamalı Kalbim yoğun bakım ünitelerinde yatmadan önce Sevdiğimi daha çok söylemeliyim onlara Daha çok En köpüklü kahveyi dostlarımla son kez içip Biriktirdiğim bütün özlemlerle sımsıkı sarılmalıyım onlara Öksüzlüğüm ve yetimliğim kapımın önünden geçmeden önce Kafama vura vura çoğalan hüzne Ve yollarıma papatyalar döken aşka aldırmadan Alıp başımı Kar yanığı çıplak ayaklarımla gitmeliyim Ağlamamak için zorlamamalıyım kendimi Hatta öyle bir ağlamalıyım ki Hoşçakal sözü bile yavan kalmalı Ellerim elvedaya hazır değilken Zamanı durdurup Bağıra çağıra G i t m e l i y i m nagi han |