İşçinin günlüğü (3)

Güneşin denize kavuştuğu
Ve şavkını unuttuğu kızılca bir akşamüstü
Sevdalı bir işçi yorgunluğuyla
Sırtüstü uzanarak kumsala
Şöyle bi usulca çıkarıp baktım da
Zulamda ki sevda yüklü resmine
Gözlerinde özgürlüğe, gözlerinde aşka
Gözlerinde içime sığmayan deli dolu bir sevinç
Ve gözlerinde orman yangını gibi yanan hasrete yakalandım

Bu gece aşkın rengi kızıl ve mavi
Dili sevdaya tutuklu bir şiir belki de

Bu gece
Sırtüstü uzanarak sahildeki kumların üzerine
“seni seviyorum” diye haykırdım durdum-sabaha kadar-
“seni seviyorum” diye haykırdım durdum
Denize, yakamozlara, yıldızlara ve ayın gülen yüzüne

Gülüşünü…
Aşkla tutuşup -kuru bir dal gibi- yanan yüreğimi
Ve mavi göğün altında
Bir bahar dalı gibi uzanıp dudaklarına
Mavi ve yeşil -gök kuşağını öper gibi- seni ilk öpüşümü
Ve yürek atışımı-bir yaraya üfler gibi- fısıldadım kulağına rüzgârın

Bu gece aşkın rengi kızıl ve mavi
Dili sevdaya tutuklu bir şiir belki de

Bu gece
Sana olan aşkımı anlatabilselerdi eğer
Sokaklar, deniz ve orman
Ve bu gece sana yazdığım şiirleri okuyabilselerdi eğer
Dağlar ve rüzgâr
Ve gökyüzü, güneş ve yıldızlar
Ve çakıl taşları
Ve hep bir ağızdan haykırabilselerdi eğer
Duyurmak için sesimi sana
Dünyanın kulakları aşktan çınlardı inan…

Bu gece aşkın rengi kızıl ve mavi
Dili sevdaya tutuklu bir şiir belki de

Eylül 1988 (PTT şantiyesi) Sinop/ Ayancık