Bu imanlı ordu sana emanet,
Merhamet ederek koru Allah’ım.
İmanlar çıkmadan kopmaz kıyamet,
Kolaylaştır bize zoru Allah’ım.


Peygamber ocağı demezler boşa,
İhtiyaç olursa git koşa, koşa,
Kaderde yazılan gelecek başa,
Değdirme cehennem harı Allah’ım.


Ölüme gideriz bazen gülerek,
Ateşe gireriz Hak, Hak diyerek,
Cemalin görürsem başka ne gerek,
Beklemem dünyada kârı Allah’ım.


Kuran inse idi dağ ile taşa,
Yarılır giderdi hep baştan başa,
Salih amelleri vermezsin boşa,
Görme ayıbımı, huru Allah’ım.


Niçin bu gözyaşı, neden bu zillet?
Alemi İslam’ı kuşatmış illet,
Küfür dediğinse hepsi tek millet,
İndir üstümüze nuru Allah’ım.


Kabrin azabından sığındım sana,
Kıyamet dehşeti sığmaz izana,
Bütün yaptıklarım girer mizana,
İsrafil bekliyor sûr’u Allah’ım.




Sabri Koca


*hur: noksan, eksik
*sûr: Cebrail A.S.’ın üfleyeceği kıyamet borusu