HANGİ MEVSİMMevsimler değişir, üşütür yeller, Baharı görmeden kurur gülümüz. Yorulur bedenler, bükülür beller, Vahaya dönmez ki asla çölümüz. Güneşin batıp da, ayın doğunca, Bereketsiz yıllar güne sığınca, Yazın ortasında karlar yağınca, Zemheri gelmeden donar gölümüz. Günleri sayarken; yıllar da geçer, Çıkan her fırtına sallar da geçer, Bir gün üstümüzden yollar da geçer, Söner ocağımız, soğur külümüz. İlk başta çocukken, sonra veliyiz, Bazen akıllıyız, bazen deliyiz, Boz bulanık akan bahar seliyiz, Oynanan oyunda biter rolümüz. Her zaman sevinip gülemezsin ki, Dünyadan göçersen gelemezsin ki, Ecelin vaktini bilemezsin ki, Musalla üstünde bekler ölümüz. Sabri Koca |