Üzüm
Ömrüm’ün sol yanından geçip gittim.
Şerefine içilen bir üzüm suyu kadar günahkar’ım şimdi. Durmadan kendini uzatan bir yol arıyorum kendime. Konuşunca , alnında bir leke ile bırakılan bir kadın, Susarsa Bir gemi geçer uzak bir denizden. Ve yalın bir şiir’i döker geceye .. Sonra bütün anneler gibi ben de Uykusunda ölmüş bir serçeyi öper gelirim belki de. Tek başıma .. Üstelik başka yaralar sarıyor kalbimi, Başka acılar, Başka yalanlar.. Sokak başında kimse beklemiyor beni. Ben de süslenmeyi bıraktım zaten. İçimden koca bir gök gürültüsü geçiyor. Görsen, Çok yorgunum.. Bir sokak kedisi gibi sefilim işte ... Özge Özgen |
Saygılarımla...