Niobe yarı tanrı Tantalus’un kızıdır. Yedisi kız, yedisi erkek 14 çocuğu olur. Zeus’un eşi Leto ise sadece iki çocuğa sahiptir, Apollon ve Artemis. Niobe çocuklarının sayısı ile gururlanarak Leto’yu sıkça küçümsemektedir. Leto sonunda öfkelenir ve çocuklarından Niobe’yi cezalandırmalarını ister. Apollon ve Artemis dünyaya inerek Niobe’nin tüm çocuklarını öldürürler. Niobe, çocuklarının cesetleri başında günlerce ağlar. Sonunda en küçük kızının cesedini kucağına alarak Spil dağına gider. Tanrı Zeus, Niobe’nin haline acır ve ıstırabına son vermek için onu Spil dağında taş haline getirir.

Spil yamacındaki kadın başı şeklindeki bu kayanın, göze benzeyen girintilerinden yağmur yağdıktan sonra sızan su, Niobe’nin gözyaşları olarak yorumlanır. Bilimsel olarak yapılan araştırmalarda, Yunan mitolojisinin Niobe olarak sahiplendiği bu ismin aslında Anadoluda binlerce yıl tapınılan Ana Tanrıça Cybele den alındığı ifade edilmiştir.

Utanç çağıdır bu devir utanç çağı
Dümen başlarına sinmiş
21.yüzyılın Ebu Cehilleri, Ebreheleri
Modern firavunlar, kabiller
Ellerinde mimli satırlar
Kurumla yürüyorlar bir ağız
Uygun adamlarla
Şapırdatarak ağızlarını
Maşrıktan mağribe



Postallarla çiğnenmiş öksüz coğrafya
Asya, Afrika
Sürgün yemiş topraklarından
Kudüs, Filistin ve bilmem nere
Bir/leş miş illetler güruhu
Seyri sefada
Ta şarktan garbe



Şişme botların öyküsü
Kamyon kasalarında balık istifi
Somurtkan adamların öfkesi duyulmaz
Ayalarında kan, ter, irin
Çaresiz kadınların
Akşamsefalarınca renk renk
Kehkeşanlara karışan
Denizyıldızlarının hazin güncesi
Büyüyen aheste bir çığlıktır
Çığlık çığlık duyana
Vurulan mühür
Utaç çağına



Çöp konteynırlarından
semt pazarlarından poşetlere sığdırılan umut
Çocuklukları berdel edilmiş kızların avazı
Annelerin ilencine karışır
Bir Anka’nın kanatlarında
Yıkanır her acı
Her gün ah
Niobe’nin gözyaşlarında