Neron'un yangınlarına
Cam bardakta kırılıyor demlenen düşünce
Gün doğuyor sancılı ve mor biz ezgiye düşüyor sana koşan atlarım çıkmaza dair ne varsa içimde duruyor usulca "Yetinmesini bilenler güçlüdür" diyor ARİSTO Tarihin büyüsünü bozuyor alaycı ve merhametsiz büyücü vurup duruyor inceldiğin yere inceliğin ki sonsuz bir keman sesi kalbimde ayaklarında savaştan kalma bir aslanağzı Neron’un yangınlarına çıkıyor her yol antik çağ kokuyor avuçların yetiniyorum... Zaman çizgilerini ansızın bırakıyor boğuluyor adın yemyeşil bir düzlükte yağmurun kanatlı hüznü düşerken gizlice kentine heyecandan titriyor yeryüzü Ah tenimde yuva kuran AFRİKA anlıyorum ki en büyük açlığın doymamak olduğunu fısıldıyorsun bana Nil’in suyuyla yıkanmış kelimelerinle kaçıyorsun bildiğin tüm dilleri unutarak kirli ve karanlık gökyüzüne SAYGILARIMLA... |
ŞİİR’in huzur verdiğini öğrendik…
İçtenlikle tebrik ederim…
Şiirsiz sevgi olmaz…
...........................................Selam ve saygılarla..