göğün gözü vardı asuman
yalın yıldız hevesi
sessizliğin sesi

gecelerin yiten nefesi
ne var dedi yıl ertesi
hiç dedi çocuk
zaman ölüyor


gündü
sarışın yüzünde çile gamzeler
durdu
alnımın yazısı gibi kirpiği kaşı
bekle
derdi dumanından dönerdi başı...

bakarsın
gülümsemen yarar avunur çocuk yanım...


seni
diyordu tuhaf ama
çok yürekli sevdim
severcene cam kavanoz da akide şekeri...


akşam
olurdu olmasına ya gelmezdi bir türlü sabah
birden
kayardı gözlerimde saçların ışık yolu
gittikçe
yıldız dolardı odama her biri sen...

nere
baksam konfeti menekşeler
nasıl
desem kendime kâr etmez sözlerime
hüzün
erken inerdi kahve yorgunu gözlerime...


karartma
gecelerimin bir yakımlık ateşi
alazlanıp
aklım sıra yanıyordum sende ben
közelmiş
yüreğim de ince bir hüzzamdı adın...

us/ta "felaketim olurdu ağlardım..."

hazan mevsimi
yorgun argın açardı fasıldan kalma bahçelerde...