Bir ben var içimde
Ben kendi nefesinde boğulan
Gölgesinden kaçarken yorulan Ben kendime küs, herkesle makûs Sessizlik dehlizinde çığlıkları duyulan Bir ben var ta içimde benliği tavan yapmış Bir ben var derviş tekkesinde eşiğe yatmış Bir ben var dokuz doğrusu için dokuz köyden kovulan Bir ben var kendini kandırmaktan yorulan Ben kendi ensesinde soluyan Kalbinden inlemeler duyulan Ben cenneti dileyen,dünyada hapis Özgürlüğe susamış esaretten yorulan Bir ben var kendini insanlığa adamış Bir ben var insan olduğundan utanmış Bir ben var Mevlana’yı,yunusu kutup yapmış Bir ben var ta içimde pusulası saşmış Ben Ben ,ben ,ben , Kaç tane ben Ve neden. Cemile Ülkü |