Yine
O ahşap evin ,küçük penceresinden
Mahalleyi seyre dalıp,unutabilseydim
Herşeyi
Herkesi
Yüzümü yaslayıp,o buğulu pencereye
Buğulu olmayan gözlerle,seyredebilseydim
Taş sektiren, küçük yürekleri


Tırmanırken ,hanımelinin naif gövdesinden
Bir el tutuverseydi, belimden de
Kızsaydı yine haylazlığıma
Yeniden



Susam çiçekleri,patates gülleri
Ortancalar,gülhatmiler
Koparıp koklayışıma yine kızsalardı
Kızsalardı da
Ama yine
Yeniden açsalardı




Vursaydı tanıdık bir el pencereye
Beştaş,ip atlama ya da bilye
Sokağa çağıran bir davetiye
Verseydi de
koşarken ayaklarım birbirine dolansaydı
Yine babaannem tatlı tatlı kızsaydı



Sıcak bir sobanın başında oturabilseydim
Ellerim ısınmadan, kalbim ısınsaydı yeniden
Affedebilseydim
Herkesi
Herşeyi
Ve üşümeseydi bahçedeki dut ağacı
Hep dursaydı dalındaki salıncağı da
Sallanmasaydı gönül salıncağım
Böyle üzülmeseydim




Koşsaydık yine ahşap merdivenleri
Bölüşseydik bir tabak sütü
Ben ve ala kedi
Ve doldursaydı avuçlarımı ,ateş böcekleri
Geceleri







İçimden fırtınalar kopup gitmeseydi
Her an gönlüm, bir hüznü devşirmeseydi
Yeniden
Hep yeniden
Başımdan aşağı dökülmeseydi anılar
Her gece anılarla, yıkanmasaydım
Ve her gün daha yorgun uyanmasaydım





Yine
O ahşap evin ,küçük penceresinden
Mahalleyi seyre dalıp,unutabilseydim
Herşeyi
Herkesi
Yüzümü yaslayıp,o buğulu pencereye
Buğulu olmayan gözlerle,seyredebilseydim
Taş sektiren küçük yürekleri


Cemile ÜLKÜ