İçindeki rüzgar dindi
Son durakta bir kız çocuğu
Vagonlarından indi
Gökyüzü mavi yine
Ve deniz ve gözleri Deniz’in
Rüzgar aynı rüzgar
Balkonunu teğet geçen martılar
Hem de mevsim yine bahar, ne çıkar
Senin yağmurlarım dindi



Güzel olan herşey bir an,
Uykularından uyandın
Yine düşlerin bölündü
Uzak zamanlarda kaldın
Telaşların vardı çocuksu
Vakit sanki dündü
Gökyüzünde yıldızların
Ateş böceklerin söndü


Bir kadife çiçeğine dokunmak şimdi
Dünde kalanlar
Saçlarında tülleniyor yıllar
Halinden anlamayan bir gönlün
Bitip tükenmeyen bir ömrün var
O şen türkülerin söylendi, bitti
Dünde kaldı hepsi, yitip gitti
Kaldın başka iklimlerde
Beklediğin mevsim nerde




Yaşamak bir kuşun avuçları şimdi
Öyle çaresiz, öyle ufak, öyle kimsesiz
Artık ne söylesen, kelimeler öyle sessiz
Gökyüzü mavi yine
Ve deniz ve gözleri Deniz’in
Rüzgar aynı rüzgar
Balkonunu teğet geçen martılar
Hem de mevsim yine bahar,ne çıkar
Senin yağmurların dindi

Cemile Ülkü