Aşkı biraz derinine inerek anlatmaya çalıştım ki, bir insan neyi ne kadar bildiğini iddia etse de sevemiyorsa bilmemiş demektir; çünkü bir bilgi bir aşkla bin eder ama bin bilgi aşksız bir bile etmez.

Azın azı imiş her hâl, illâ aşk çokmuş azsa da
Dâhi kâfi aşktan kulâl başka hâl yokmuş çoksa da
Nâsa hâlen bir aşk helâl, izmihlâl olmuş olsa da
Başka hâl, olmuş lacka hâl; lacka hâl açmış toksa da,
Aşklı hâl tokmuş açsa da; tok olan âşıkmış gayri…!

Doyar da doyar aşkından ten-û rûh hayli açsa da;
Doyurur doyuran katından, yer durur hayli toksa da…
Dünya tamahını atan, alır dururmuş azsa da…
Gayri, dünya tamahından ötürü çok âşık yoksa da,
Az âşık varmış çoksa da; kimisi şaşıkmış gayri…!

Âşık tadar da tadından hep aşkın, doymaz toksa da
Şaşık tadamaz tadından, alışkın olmaz tatsa da
Alışıklara adından söz açsan yanar kışsa da
Şaşıklara tâ tadından tattırsan söner yazsa da
Çün, üşütüktür sağsa da; sağ-sâlim âşıkmış gayri…!

Şaşık bî nasîbtir aşktan, alamaz, Hakk aşk saçsa da…
Şaşkın kalır, âşıkların aralarında kalsa da;
Şaşkın ya…! Şaşırıkların arasından da kaçsa da,
Cenneti de göre göre yanı başında uçsa da,
Kazara şöyle bir dalsa da… gene de şaşıkmış gayri…!

Almayan Hakk’ın aşkından, hatundan bahtı bolsa da,
Gün olur, eder bahtından tâ hâlvet vaktı olsa da!...
Şereflenemez tahtından hem veliahdı olsa da;
Alınır tahtı altından, tahtı altundan olsa da;
Bahtı sultan bahtı olsa da gene de bahtsızmış gayri…!