DöngüŞiirin hikayesini görmek için tıklayın ve
yaşamak maharet ister güneşi bohçasına sarıp beşiğine astı bebeğinin karanlık yari oldu, korku yoldaşı cilveyi söküp nefesinden ninninin tonuna yerleştirdi soğuktan sızladı kemikleri sıktı dişini gülümsedi mahirdi göz bebeğinin arkasında ağlayan kadını gizlemekte herkesin susup gecenin bağırdığı vakitlerde gördü annesinin ağladığını deniz sandı her damlayı sessizce kaçtı evden güneşi bulacaktı saklandığı yerden denizi kurutsun diye mahirdi çocuk kalbi olmayacak dualara amin demekte bohça çürüdü deniz kurudu güneş hep aynı yerdeydi eğik başlarını kaldırıp bakamadılar mahirdi gökyüzünü kapatanlar kulaklarını tıkamakta frezya |
Çok güzeldi
Sevgiler