SÖZÜ ÖZÜ BİR İNSANVarsın gün ışığında, gece köründe olsun Öyle sözler söyle ki mana derinde olsun Methiye, öfke, sitem, muhabbetin yanında Küfür bile edersen yerli yerinde olsun İnsan türlü hallerin er*i ya da şerridir Laf ağızdan çıkmadan kul lafının piridir Bilinir ki biçimde hadsiz, hesapsız olan Laf ağızdan çıkınca kul onun esiridir İnsanı tanımlayan sarf ettiği beyandır Asılsız söz söyleyen insanlığa kıyandır Yarattığı sonuca kazanç diye baksa da Hesabın özetinde elde kalan ziyandır Önce düşün derinden ondan sonra ver karar Düşünmeden davranan lüzumsuz gönül kırar Unutma her çıkışın inişi de mevcuttur İhtimal attığın taş kendi başını yarar Bilmeden konuşanın nasibi horlanmaktır Elindeki okları düşmanına sunmaktır Ömrünce her adımda pişmanlık duygusuyla Harlattığı ateşte hesapsızca yanmaktır Sözü, özü uyuşan nazarlarda iridir Ruhu, yüreği, beyni, halis, arı, durudur İnsanlığı yücelten bunlardır ezel ebet Bu hale uymayanlar insanlık küsurudur |
Kaleminiz ve yüksek sesiniz daim olsun…
Şiir yeni bir yaşamdır…
...........................................Selam ve saygılarla..