ELİF'İN HİKAYESİŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Sevdası uğruna toprağa düşmüş çocuk annelere...Memleket çocuklarına adanmıştır..
Çocuk gözlerinde karanlık bakış
Beyazında ay Siyahında yıldızlar ölür Baba kuşağında kırmızı Gergefinde gül Kapkaranlık bir korkudur Nasırlı tende isyana durur kadife Bir çocuk yüreği can çekişmektedir Buz tutmuştur gecenin namusu Elif artık evlenmiştir! Tam da yanmışken kömür bakışlı çocuğa Daha elini bile tutmamış Söyleyememişken sevdiğini Körpe memesi yeni patlamışken ergenliğe Çocukluğunu çocuk diye vermişler kucağına “Türkiye kadar güzel” Okyanus mavisi düşleri varken Dipsiz karanlıklara tutsak olmuştur Koca dediği Ödemiştir ederini ondadır tapusu Elif artık anne olmuştur! Sığınmışken kader diyerek yeni hayata Bir sabah baktığı boşlukta dağlar Ördürür ağını örümceğe en zehirlisinden Yüreği gümbür, gümbür sevda atmakta Ateş odunu değil yüreğini yakmakta Felek en olunmaz yerde yine kalleşlik etmiştir Gerisi bilinen hikâyedir Silah patlamıştır kurtulmuştur gecenin namusu Elif artık vurulmuştur! Kaç bin yıllık davadır bu? Kim yazmıştır kim? Bu değişmeyen yazgıyı Bu kaç bin yıllık töredir? Can alan, can yakan, sevda öldüren Ne denir artık Kurtulmuştur törenin namusu Elif artık ölmüştür. toynak |
Hoş geldin sevgili Tonyak...
Sevgilerimi bıraktım...